tag:blogger.com,1999:blog-55668787854011638922024-03-14T00:36:04.754+08:00Carl Marks™ <i>カルロ アンドリオン adventures on earth and other stories</i> Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.comBlogger132125tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-55270687056777557062012-03-28T16:01:00.000+08:002012-12-03T02:58:02.298+08:00Noong nakaraang dekada<div style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;">
</div>
<div style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;">
</div>
<br />
<br />
<dt class="wp-caption-dt" style="background-color: #f3f3f3; color: #333333; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 19px; orphans: 2; text-align: center; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span style="font-size: small;"></span></dt>
<dd class="wp-caption-dd" style="background-color: #f3f3f3; color: #333333; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 17px; margin: 0px; orphans: 2; padding: 0px 4px 5px; text-align: center; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><div class="separator" style="clear: both; font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-3F0NjBhY17o/ULui7u7HptI/AAAAAAAAAHw/ZmH_UxYnO5c/s1600/dekada-70.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://2.bp.blogspot.com/-3F0NjBhY17o/ULui7u7HptI/AAAAAAAAAHw/ZmH_UxYnO5c/s400/dekada-70.jpg" width="250" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: x-small;">Dati, tamad na tamad akong magbasa. Maliban sa Ibong Adarna, Florante at Laura, Noli Me Tangere, at El Filibusterismo at laksa-laksang "required" readings noong high school, hindi na ako nagbabasa ng iba pa. Wala na akong alam bukod sa mga awtor na nirerequire ni titser. Itong Dekada '70 ni Lualhati Bautista ang unang nobelang natapos ko nang buo; yung hindi ko dadayain ang sarili ko na lagpasan ang ibang pahina. Ang sarap palang magbasa. At mula noon, hindi na ako tumigil sa pagbabasa.</span></div>
</dd><br />
<div style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;">
</div>
Anonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-23441886025802775982012-12-02T02:30:00.000+08:002012-12-03T02:45:48.291+08:00Pamiyabe 12 Writers FellowshipSince I have exported all my multiply files, I am re-uploading these precious photos. Pamiyabe 12 will always be special to me.<br />
<div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-5wVhu-V4L4w/ULubonRAKWI/AAAAAAAAAHI/Gfq6HqQYYSY/s1600/PT1-Copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="293" src="http://3.bp.blogspot.com/-5wVhu-V4L4w/ULubonRAKWI/AAAAAAAAAHI/Gfq6HqQYYSY/s400/PT1-Copy.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Backdrop</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-28WnpFnRNy4/ULubSKwksEI/AAAAAAAAAFY/VGjjM7LL8Dw/s1600/PT19-Copy-Copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="266" src="http://3.bp.blogspot.com/-28WnpFnRNy4/ULubSKwksEI/AAAAAAAAAFY/VGjjM7LL8Dw/s400/PT19-Copy-Copy.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Jericho and Carlo. Carlo, like me is one of the Panelist's Choice.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-cTaMDhdkzEE/ULubQZTfsoI/AAAAAAAAAFQ/6JPUuE-q2MA/s1600/PT15-Copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="266" src="http://3.bp.blogspot.com/-cTaMDhdkzEE/ULubQZTfsoI/AAAAAAAAAFQ/6JPUuE-q2MA/s400/PT15-Copy.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Keith,Sai, and </td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/--M1BkVsEBhU/ULubTxriphI/AAAAAAAAAFg/lFGsTUzn0n0/s1600/PT18-Copy-Copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="266" src="http://4.bp.blogspot.com/--M1BkVsEBhU/ULubTxriphI/AAAAAAAAAFg/lFGsTUzn0n0/s400/PT18-Copy-Copy.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Another Panelist Choice.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-d4p7JViCSfM/ULubVFhh4vI/AAAAAAAAAFo/TS8QjFgTHlE/s1600/PT13-Copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="168" src="http://1.bp.blogspot.com/-d4p7JViCSfM/ULubVFhh4vI/AAAAAAAAAFo/TS8QjFgTHlE/s400/PT13-Copy.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Other Fellows</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-owi8bw26TX0/ULubWzz-4qI/AAAAAAAAAFw/jfrXME0mBbA/s1600/PT10-Copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="http://4.bp.blogspot.com/-owi8bw26TX0/ULubWzz-4qI/AAAAAAAAAFw/jfrXME0mBbA/s400/PT10-Copy.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-rCzHrH85Uww/ULubYVTVkUI/AAAAAAAAAF4/vTPO1khiZ7w/s1600/PT7-Copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="http://1.bp.blogspot.com/-rCzHrH85Uww/ULubYVTVkUI/AAAAAAAAAF4/vTPO1khiZ7w/s400/PT7-Copy.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-2XrpZ312e4I/ULubah9WgJI/AAAAAAAAAGA/IrIbVAaHv1w/s1600/PT16-Copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="http://1.bp.blogspot.com/-2XrpZ312e4I/ULubah9WgJI/AAAAAAAAAGA/IrIbVAaHv1w/s400/PT16-Copy.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-I_ubYE2cORI/ULubcNPDfzI/AAAAAAAAAGM/e6xGDeGd7lE/s1600/PT8-Copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="291" src="http://4.bp.blogspot.com/-I_ubYE2cORI/ULubcNPDfzI/AAAAAAAAAGM/e6xGDeGd7lE/s400/PT8-Copy.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Panelists Nerissa Del Carmen Guevarra, and Erlinda Mendoza.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-XGrnVyCAf8A/ULubdvHauEI/AAAAAAAAAGQ/HWDwo6KkVjI/s1600/PT9-Copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="266" src="http://1.bp.blogspot.com/-XGrnVyCAf8A/ULubdvHauEI/AAAAAAAAAGQ/HWDwo6KkVjI/s400/PT9-Copy.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Palanca Multi-Awardee Gelacio Guillermo, author Eros Atalia, and Scriptwriter Jerry Gracio.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-mveqaifueCw/ULube2Ww3FI/AAAAAAAAAGY/LR7_SVTMYxw/s1600/PT6-Copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="http://4.bp.blogspot.com/-mveqaifueCw/ULube2Ww3FI/AAAAAAAAAGY/LR7_SVTMYxw/s400/PT6-Copy.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-ppM6ZwMTLyU/ULubgi5uRwI/AAAAAAAAAGg/4WwXGgh6jx8/s1600/PT11-Copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="400" src="http://4.bp.blogspot.com/-ppM6ZwMTLyU/ULubgi5uRwI/AAAAAAAAAGg/4WwXGgh6jx8/s400/PT11-Copy.jpg" width="266" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Pamiyabe 12 Project Head Jayvee.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-IMYOxa5Rn7E/ULubh-zd1uI/AAAAAAAAAGo/f1Jd0e6NRLE/s1600/PT5-Copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="http://1.bp.blogspot.com/-IMYOxa5Rn7E/ULubh-zd1uI/AAAAAAAAAGo/f1Jd0e6NRLE/s400/PT5-Copy.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-PBOLBkoqO1g/ULubjh9zBiI/AAAAAAAAAGw/-krjPGenmTM/s1600/PT4-Copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="266" src="http://4.bp.blogspot.com/-PBOLBkoqO1g/ULubjh9zBiI/AAAAAAAAAGw/-krjPGenmTM/s400/PT4-Copy.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Panelist Ralph Galan.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-YQFXcnvRPN8/ULublM3ZHaI/AAAAAAAAAG4/oTwmNxYS_nk/s1600/PT3-Copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="400" src="http://4.bp.blogspot.com/-YQFXcnvRPN8/ULublM3ZHaI/AAAAAAAAAG4/oTwmNxYS_nk/s400/PT3-Copy.jpg" width="266" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Angelite Technical Adviser, NUJP Pampanga Vice-President Fred Villareal.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-UPvPodFDDIk/ULubm5wPuEI/AAAAAAAAAHA/ANZ3RamtUBM/s1600/PT2-Copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="266" src="http://2.bp.blogspot.com/-UPvPodFDDIk/ULubm5wPuEI/AAAAAAAAAHA/ANZ3RamtUBM/s400/PT2-Copy.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">The Hosts.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-74917229893552233042012-12-03T02:45:00.001+08:002012-12-03T02:45:24.295+08:00Unread<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-MtZ-lFgFqyQ/ULug8YQGy6I/AAAAAAAAAHo/ULgKLDmpEq0/s1600/247424_203474696355536_3569026_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="480" src="http://4.bp.blogspot.com/-MtZ-lFgFqyQ/ULug8YQGy6I/AAAAAAAAAHo/ULgKLDmpEq0/s640/247424_203474696355536_3569026_n.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">So many books, so little time.<br /><br /><br /><br /><span style="background-color: white; color: #333333; line-height: 14px; text-align: left;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="font-size: large;">"When I get a little money I buy books; and if any is left I </span></span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #333333; line-height: 14px; text-align: left;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></span>
<span style="background-color: white; color: #333333; line-height: 14px; text-align: left;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="font-size: large;">buy food and clothes."</span><i style="font-size: x-large;"> Desiderius Erasmus</i></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-91796934827489013352010-12-23T15:24:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.182+08:00Hiatus<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto;margin-right: auto;text-align: center;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-W8r8t-SKOxo/Tto_PYj2E9I/AAAAAAAAAnw/QWH0mkHEBgg/s1600/SAM_3139.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto;margin-right: auto;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif;"><img border="0" height="438" src="http://1.bp.blogspot.com/-W8r8t-SKOxo/Tto_PYj2E9I/AAAAAAAAAnw/QWH0mkHEBgg/s640/SAM_3139.jpg" width="640" /></span></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif;">Lisland Rainforest, Urdaneta City | December 22, 2010</span></td></tr></tbody></table><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif;"><br /></span><br /><br /><div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-86588813997528408802009-08-09T23:13:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.180+08:00Published Opinion: Media is Now a Big Business <span style="font-family: Verdana;" class="insertedphoto"><img class="alignleft" src="http://tbn0.google.com/images?q=tbn:BW88OeGM-CYh_M:http://en.wikipilipinas.org/images/9/91/Studio_23.JPG" border="0"></span><br style="font-family: Verdana;"><font style="font-family: Verdana;" size="3"><br><font size="2"><span style="text-decoration: underline;font-weight: bold;">AS I SEE IT</span></font><br></font><div style="text-align: left;font-family: Verdana;"><font style="font-family: garamond,adobe garamond;" size="5"><span style="font-weight: bold;">MEDIA IS NOW A BIG BUSINESS</span></font><br></div><font style="font-family: Verdana;" size="3"><span style="font-weight: bold;">Carlo H. Andrion</span><br><br> <br><font size="2">How much time do you consume spending time listening to the radio, watching television, and reading broadsheets? Does it kill your time more than your studying and perhaps your working do? Do you believe of what the media teach more than you parents had to say? <br><br>Nowadays, media (i.e. television, radios, newspapers, tabloids, magazines, and the powerful internet) plays a big role in polishing and honing the public especially the young minds. The media offers twenty-four hours a day, seven days a week in broadcasting and airing information you should need to know and the need-not ones. They have been your favorite entertainers, teachers, and worse your bible. From cartoons for the children, educational programs for the school-ers, teen-oriented shows, reality television, fantasy shows, sci-fi, crime stories, love stories, talk shows, news, and even to those Rated-18 shows. A myriad of entertainment genre has now been available at the click of a remote. Media is everywhere. From the streets, busses and trains, schools, at home, work sphere, and even in wireless communication. All are now being controlled by the media. They keep us in touch with the international and local world. Media was being patronized and prioritized now.<br><br>In the seventy’s Philippines, the government’s media inhibition led to finally overthrow the overstaying, unconstitutional, and the overpowered government. That was not an overnight suffering and struggle for the media to broadcast the real score and status of the Philippines that time. The overpowered government took lives of the hundreds of opposing media men and had been controlling the information circulation for a long time. Though media was imbibing the consequences of having a democracy-squandered government, they are being so helpful in that scenario. Delving deeper, how did the media inhibition move the democracy-famished populace? Somehow, because media was the last resort and refuge of the savagery-stricken Filipinos that time, they were finally pissed off which led the peaceful revolution. Whatever commotion and ruckus may arise, it was a total proof how people has been fascinated with the media. They are clinging to it considering their personal beliefs associated with the media. And what is next for the Philippines? We are still clinging to the media hypes and scheme. All illogical things make happen with the power publicity. <br><br>In the U.S., the media utilizes gruesome and gory crime stories because that is the stuff that people are more likely to buy. They don’t nurture the viewers with public awareness. Portion that induces rational thinking. They don’t serve them pieces that influences and encourages people to talk or even to raise a question. Questions that may have been beneficial to the viewers seeing the rudiments of relationship between power, rank, and eminence but never had a break to ask. And surprisingly, those identical media manner has now been conquering the Philippine primetime television. I may not need to name those, but to give you a hint, switch your channel to 23. It’s the channel that accommodates imports that Pinoy shows have been succumbing for. From dawn to midnight you are bombarded with unnumbered foreign-made viewing. And to count Pinoy-made, you can have it in your hands. <br><br>Hitherto, Philippine media is still having the compact moral standards – somehow anyhow. The Philippine Government and the Mass Media has been somehow threatened by each other. Having a shame and preempted by each other in their unconscious custom. Fear of being deprived in any sense, in any way, and reserves tacit feats. If they ram with each other, they just pause a little and then recedes. In the zenith of their juxtaposition of who influences the general public more and worse, I will presume that the media disturbs us more.<br><br>In communal setting, the media poisons the viewers’ characters somehow if the media obstruct the right thinking. It was sordidly conceptualized that some things which shall be delicately deliberated was brought into mainstream for money-making. Innumerable bad implications of media conquering were the monopolizing of the media man’s opinion into airwaves. A mogul trying to insist personal beliefs, and opinions to the public labeling it as ‘righteous’. The media hype has now been characterized by the teenage girls’ fascination to superficiality through flirty magazines who serves as their bible and boys who are getting hooked on sexy mags, and films that heightens the breadth and width of their pervert ego. It is now converting the must-treasure conventionality of the early Filipinos into a belligerent and malicious environment. Changing and resetting the norms and creating new fads and shoddier crazes. Relevance has now been being modified, not from the righteous customs but on the eye of the blinded masses.<br><br>If I have to reckon the media with, they are powerful. They are influential, commanding, authoritative, controlling, prevailing, dominant, potent, great, mighty, formidable, weighty, mighty, muscular, brawny, sturdy, forceful, hard, violent, robust, formidable, crushing, vigorous, and sinewy. All strong adjectives that may describe them belong to them. But only one adjective prevails elsewhere in the media, they are co-existent with the civilization. They are forever – If we will assume. Thus they are continuing on creating changes, and shiftiness on the relativity of man’s nature to adapt. They give an instant attention. Turning and giving a makeover to some untalented individuals to shine and leaving nothing for the deserving. Reaping the labors form the one who shall have it. They are merely exaggerating if not saying the right. Whatever is 'hot' they seize for it just for the sake of gaining exclusive advertising contracts and any means of profiting. Money-making is their business, and serving the viewers with the right programming is just an option.<br> <br>Somewhere along the line, I still believe. That someday the mass media will feed me nutritious and not destructive nourishment for my insurmountable famine of curiosity. I highly commend the radical forms of media anyhow who kills the fashion that I have been describing before. Blasphemers as others may foresee, but they have my utmost entrustment. I am still getting rewarded seeing other people killing the fashion. The fashion that almost everyone are getting in to. Media is everywhere, thus their threats will tolerate in the air. Somehow, somewhere along this timeline I still want consider that there are still worthy bunch of meticulous mankind ready to scrutinize what goes and comes around. Of what to take up, swallow in, and digest through. Poison is a poison whenever they’ll put it and we will never know if it is, unless we are ceased.<br><br><br><br>***<br>Intellectual Property Rights Reserved:<br>Carlo Andrion y Hernandez<br>9 Aug. 2009<br>http://caloycoy.blogspot.com<br><br></font><br></font> <div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-85642627743192776692011-03-02T03:53:00.001+08:002012-12-03T00:28:33.178+08:00Dahil Wala Rin Naman ang Magbabasa Nito<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;color: rgb(0, 0, 0);font-family: 'Times New Roman';font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;font-size: medium;"><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Maraming una sa post na ito. </font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">1. Ito ang unang beses na sinulat ko agad ito sa 'new post' ng blogger na dati sa MS Word ko ginagawa. </font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">2. Ito rin ang unang post ko ngayong Marso.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">3. Unang post ko na kahit marami akong ginagawa itinuloy ko pa rin. Ganoon ka urgent ito.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">4. Unang post ko ng unang pagkadiskurahe ko sa CEGP, ang aking mahal na kolektib.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">5. Unang post ko sa unang pagkadepress ko ngayong taon. (Hindi ako nadepress sa Midterms namin.)</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">March 2 ngayon, at sa Biyernes, March 4 ay ang 2nd Liwawa (CEGP Pangasinan Provincial Congress). Bagaman hindi ako ang Head ng organizing committee naging punong-abala ako sa pag-aasikaso sa maliliit at malalaking detalye't bagay para sa programa. </font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Mahusay namang kasama si Abby (ang head ng organizing committe). Ako ang lumapit sa kanya para magpatulong sa pagpaplantsa sa plano. Nagkita kasi sa Baguio, sa Luzonwide Press Con. Awkward akong makikiusap ako ng makikiusap sa kanya. Una dahil malayo kami, ikalawa dahil kasali nga ito sa commitment ko sa CEGP, at ikatlo graduating siya at nagrereview para sa board exam niya.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Hindi naging madali sa amin ang pag-oorganisa nito. Sa totoo lang. Pero pinipilit namin pareho na maging maayos. At kinakabahan na ako kung ano ang pwedeng mangyari sa Biyernes. Ayokong masira ang pangalan ng Guild nang dahil sa akin, more specifically.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Hindi ako masyadong na-aasistehan ng National Office (NO) tungkol dito dahil abala rin sila sa kampanya sa NCR. Ikalawa, bilang Chairperson ng Central Luzon Chapter (CL) dapat nga ay alam ko na ito. At ikatlo, ako ang may ideya nito. Botoomline, kelangang pangatawanan ko.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Ang nakaraan at ang kasalukuyang linggo ay hindi naging mabait sa akin. Nagsabay-sabay ang mga kelangan kong gawin.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Halos araw-araw akong nag-eexam. Importante ang exams ko ngayon. 4th year na ako bilang BSCE. At maraming tao sa pamilya ang umaasa na makakapagtapos ako ng Marso 2012. Inaasahan na rin ako ng aking magulang (si Mama, dahil wala na ang tatay) na makakatulong 'pag ako'y nagtapos na.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Umaasa sa akin ang publication. Kelangan matapos na namin ang 2nd Semester issue. Ulit, ikalawang semestre.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Umaasa sa akin ang kapartner ko sa Project Study, si Ryan ang aking bespren. Dahil hindi raw siya marunong sumulat ng mga ganung klase, at mahina raw siya sa wikang Ingles. Late na kami sa Chpater 2 ng aming sulatin. Due yun ng March 1. At nahihiya ako sa kanya dahil ipinangako ko iyon. Hiyang-hiya ako dahil yun ang unang beses.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Bukod diyan, maraming tao, bagay, at pangarap pa ang umaasa sa akin na hindi ko na maaaring banggitin. Malay ko ba kung sino ka?</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Masaya ako sa trabaho ko sa CEGP. Masaya kahit sariling pera mo ang gastos kapag nagiging lagalag ka para mapuntahan ang mga eskwelahan. Masaya kahit pag-aalala lamang ang naidudulot nito sa iyo. Masaya kahit dagdag-pasanin ito sa iyo. Masaya dahil may kasama kang pareho sa interes at pilosopiya mo sa buhay. Masaya dahil naiisip mong may iba pang tulad mo ang nagsasakripisyo rin para sa mga ordinaryong tao. Masaya dahil minsan, pwedeng panakaw mong ituring ang sarili mo bilang bayani. Taong abala sa pagsulong ng karapatan ng iba kahit hindi ka kinikilala. </font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Masaya ang mga bagay na iyon. Isa sa pinakamasayang nangyari sa buhay ko ang CEGP. At ipinagpapasalamat ko iyon. Masaya akong dumating sa buhay ko sina Trina, Pher, Edrick, French, Tonet, Anna, Paola, Ivan, Pax, Robert, Marco, Mark, Sel, Gab, Liz, SJ, at sino Sir Myke, Sir Mark, Sir Jun Reyes, Ma'am Cynthia, atbp. Masaya talaga. Imba!</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Pero ang kasiyahan lang ay hindi sapat para sa ating mga tao na manatili sa ating kinalalagyan.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Umaalis tayo, naglalakbay, at gumagalaw sa kurso ng ating buhay. Kaya siguro literal na umaalis talaga tayo. Hindi dahil hindi tayo kontento, bagkus may pinupuntahan tayo, may gustong patunguhan, at mayroong hinahanap.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Ayaw kong mag-self pity sa post na ito. Hindi ko raw bagay sabi ng kaibigan ko sa multiply. Gusto ko lang mag-unload ng emosyon. Mabigat na masyado. Baka mas lalong walang marating ang inoorganisa ko (namin ni Abby).</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Basta hindi ko maramdaman ang presensya ng NO at CL officers. Prangkahan, hindi ko talaga gusto. Walang nagrereply, wala akong magawa. Helpless.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Hindi na naman ako natulog kanina. At ngayong oras na ito, alas-tres na ng madaling araw ay gising pa ako. Hindi na rin siguro ako matutulog ulit. May exam pa ako sa Hydraulics at gusto kong pumasa ulit. Totoo, hanggang pagpasa na lamang ang habol ko ngayon. Hindi na ako nakakakuha ng matatas na marka (o nakakuha nga ba talaga ako?). Parang ang nagiging labas tuloy, joke ng isang kaibigan ko kanina, sagabal na lang daw ang pag-aaral ko sa mga gawain ko. Wala lang. Nalungkot lang ako kanina. Para kasing totoo.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Kanina nga kinamusta ako ng mga kaklase ko. Ano daw ba ang nangyayari sa akin. Hindi ko naman masabi dahil hindi naman nila naiintindihan kung bakit ko pa rin pilit ipinapasok ang CEGP sa buhay ko. Hindi ko sila masisisi. Pasalamat na lamang dahil nandyan sila kanilang umaga (kahapon). Kahit papaano'y napapatawa nila ako.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Ganoon din ang tayo ng sitwasyon sa pamilya. Sabi nga ni JD, ok lang daw iyon. Iyong iba nga raw humahantong pa sa paglalayas. Naiskandalo ako. Hindi ko gusto ang sagot. Pero tama naman siya. Wala lang ang stiwasyon ko para sa kanila dahil kung igo-gauge nga naman, walang panama ang sa akin.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">At kanina naman, may iniutos sa akin ang adviser namin sa pub. May pinapahatid siyang mga dokumento sa apat na unibersidad pa sa lungsod, at bibiyahe ka ng malayo. Napagpalit ko ang dokumento ng dalawang eskwelahan na parehong may Lyceum ang pangalan. Hind ko kasi napansin na may 'address' pa sa sulat dahil generic naman ang nilalaman. At dalawang araw na akong tig-dalawang oras lang ang tulog kaya malabo ang isipan ko. Siyempre sinabi ko na nagkamali ako. Ayaw kong magsinungaling. Though naayos ko naman na maihatid at hindi naman nagreklamo ang addressee, nagalit pa rin siya. Nasa labas kami ng Urdaneta 168 Mall noon ng sinabi niyang ang simple-simple na lang raw ng pinapagawa niya hindi ko pa raw nagawa ng maayos. Ano ba daw 'yan. </font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><b>"</b><span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;">You can't stop a teacher when they want to do something. They just </span><span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;"><i>do</i></span><span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;"> </span><b>it."<span class="Apple-converted-space"> </span></b><i>- Holden Caulfield</i></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">At dahil doon na-drained lahat ng lakas (kung meron pa). Tumalikod na lang agad ako pagkatapos niyang magsalita. Irascible ako 'pag pagod at walang tulog pero hindi naman ako nagagalit kanina. Down-spirited lang. Mula doon, naiyak na lang ako hanggang sa paglalakad papuntang sakayan. Tumawid ako sa highway. At oo. Inisip kong tumigil sa pagtawid sa gitna ng kalsada at pasagasa na lang sa trak. Pero nabigo ako. Umiral pa rin ang pangarap ko para sa aming pamilya. At habang nasa biyahe iniyak ko na lang lahat ng masamang pangyayari. Hindi naman ako iyaking tao eh, occasional lang (pero sa totoo umiiyak na naman ako ngayon). Hehe</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Pagsapit ko sa bahay diretso kwarto na lang ako. Ayaw kong makita akong nagkakaganun. Dyahe. At nahihiya na ako sa pamilya ko. Basta. Sa sobrang hiya ko ayaw ko na mag-stay sa bahay dahil wala rin naman akong pakinabang, tamang emo lang. Hehe. Pero ganun na rin eh.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Tapusin ko lang siguro ang pananagutan ko sa CL, tapos out na ako sa grupo. Nag-oath pa naman ako at ayaw kong sirain iyon. </font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Habang tumatagal, mas marami akong nababanggang paniniwala ng kolektib na taliwas sa gusto ko, sa perspektibo ko, at mismong sa akin. </font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Hindi ko rin naramdaman ang respeto nung isang ka-kolektib ko na sobrang mahal ko pa naman. Basta!</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><table style="margin-top: 5px;" width="100%" cellspacing="0"><tbody><tr><td colspan="2" class="sqtdq" style="background-color: rgb(237, 241, 247);padding: 5px;"><span style="float: right;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"> </font></span><h1 style="margin: 0px;color: rgb(0, 51, 153);"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">“To say 'I love you' one must first be able to say the 'I.'”</font></h1></td></tr><tr><td colspan="2"><p style="margin: 0px;padding-top: 3px;"><a class="sqa" href="http://thinkexist.com/quotes/ayn_rand/" style="color: rgb(0, 51, 153);"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Ayn Rand </font></a></p><p style="margin: 0px;padding-top: 3px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;padding-top: 3px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Siguro, pagkatapos ng aking termino sa CL, aasikasuhin ko na ang mga pangarap ko. Bahala na ang bayan sa pangarap nila (bayan). Apatetiko rin naman ang tao dun. Immune na. Nakakasawa na. </font></p><p style="margin: 0px;padding-top: 3px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p></td></tr></tbody></table></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Haay. Ano kaya itong post na ito. Walang direksyon at napapangitan ako. Kelangan ko nang tapusin ng ganito dahil 3:30 na ng umaga. Hindi ko rin naman inaasahan na may magbasa pa nito. Gusto ko lang ng kausap. Gusto ko ng karamay. At hanggang sa sandaling mai-post ko ito ay wala pang dumadating.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Sabi nga ng kuya ko kaninang umaga: "Maawa ka naman sa sarili mo!'</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">PS:</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">1. Pagkatapos pala ng Pangasinan, ay ang Nueva Ecija - Aurora naman, Pampanga, at Tarlac. Sunod na ang Zambales, Bulacan, at Bataan.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">2. Kung officer ka ng CL o NO o kaya'y kilala mo sila at nabasa mo ito bago ang March 4, pakisabi sa kanila ang gist nito at isave my soul.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">3. Hindi muna ako makikinig ngayon sa pangaral o sumbat. Hindi mo ako maarok ngayon dahil hindi mo alam ang sitwasyon. Kung iniisip mong alam mo ang sentimyento ko, mali ka! For once hayaan niyo muna ako.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">4. At to rin pala ang unang post na na-cross-post ko sa multiply mula sa aking blogger account.</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2">Ayaw ko nang tapusin. Napapagod na akong iparamdam ang sarili ko. Gusto kong mag-evaporate na lang bigla. At 4 AM na.#</font></p><p style="margin: 0px;"><font class="Apple-style-span" face="Verdana, sans-serif" size="2"><br></font></p></span><br class="Apple-interchange-newline"> <div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-84704125980372896432009-05-02T19:20:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.177+08:00Mga Pagbabago [Joke Time] <font style="font-family: garamond,adobe garamond;" size="3"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);">1. Noon, kapag maganda, liligawan mo na agad. Ngayon, kapag maganda, titigan mo muna nang mabuti baka bakla </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);">---Bebe Gandanghari</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);">2. Konti lang ang lalaking gwapo. Ngayon konting gwapo lamang ang tunay na lalaki.</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);">---Piolo at Sam</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);">3. Noon, gwapo lamang ang babaero. Ngayon kahit panget babaero na rin.</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);">---Manny Pacquiao.</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);">*To react is guilty, to laugh set you free.</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 0);"></font> <div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-82235007350884429232011-08-19T19:05:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.175+08:00I’m Legal Already*<p> </p><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">I’m Legal Already*</font></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">I just turned 21. Yes. I am aging, as most humans do. That’s part of nature. Everything has a dead end. We have just to abide with that rule.</font></p><p><br></p><table class="tr-caption-container" style="float: right;margin-left: 1em;text-align: right;" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><p><a href="http://a6.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc7/292708_235793743123631_100000790210268_600689_4244482_n.jpg" style="clear: right;margin-bottom: 1em;margin-left: auto;margin-right: auto;"><img src="http://a6.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc7/292708_235793743123631_100000790210268_600689_4244482_n.jpg" border="0" width="240" height="320"></a></p></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><p>I'm 21 already.</p></td></tr> </tbody></table></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">We all go through this phase: maturity. I view maturity as the threshold of full growth of a person. Many people fall shortly in equating maturity with age. Old men always claim that they are mature enough, and that the younger ones must oftentimes follow them --- blindly. Remember the men in the Senate? They always think that they all know everything and that they can always conduct inquisition on anything. Yes. Just anything: NBN-ZTE Scandal, AFP ‘Pabaon’, PCSO Anomalies, Kho-Halili Scandal, Unclad football players’ billboards, and many others. You choose! But clearly, most of the cases are just cases: no resolution, no justice. I am a fan of the cliché <b>‘justice delayed, is justice denied’.</b> True enough. I have one word: lame.</font></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p><hr class="more"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">Maturity has nothing to do with age. I would rather say that time have something to do with it. Time is the very culprit when we blame something all because we couldn’t explicate something to ourselves extensively. Just like in “we have the right love, at the wrong ‘time’”. Poor time. She always doesn’t know what to do.</font></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">Except age, we presume that wisdom is the by-product of maturity and time. We regard people of high intellects as superior (if you don’t value monetary wealth) than those who lack schooling. And so whether you were hindered by poverty or not, you’re useless if you didn’t go to college. Wrong. </font></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">Maturity for me is to read, not between the lines, but to comprehend the gist what is beyond those lines. I am an observer, and I have witnessed the worst-case apathy of the youth today. </font></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">And I always ask questions like this, “What can you say about PNoy’s second SONA?”</font></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">The replies were:</font></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">“I like him. He’s very very honest and straightforward.”</font></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">“Fair. He did a good job in a year.”</font></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">“I just don’t care.”</font></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">“Sorry I didn’t read that on Trending Topics. No idea.”</font></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">“What is SONA?”</font></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">These answers were provided by people, who by far have reached the so-called ‘bachelor’s’ level. They took, or at least they are taking General Education subjects, like Philippine Politics, Philippine History, Taxation, Sociology, or any course that shall interest them with regards to socio-political issues. </font></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif""> How come they don’t know? Oh you have a cable TV and you just could not manage to watch for local news. Or maybe you are very busy tweeting and that, if it’s not on trending topics, you are a moron to it?</font></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">Remember, you don’t need to be a politician to watch local news. You just have to be a Filipino in mind, heart, and soul.</font></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">As a pro-active member of the youth sector, we must at least know what the heck the government is tweeting, oh I was joking, that was supposedly doing. Yes they do stuffs too, I mean they work. Doing work that they will let us know but really do not matter. And the conspiracies that remain undisclosed to us. </font></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">Oh frantically, we are moving in a sphere where we should learn to build human relations. We are in a society. Yes, we have that in university: Math Society, Astronomy Society, Hotelier’s Society, Pet Society, and many others. Many societies permeate to the extent that we are now unable to fathom what society is really a society. </font></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">We don’t leave our constitutional rights at the door of our school. (Findlaw, 2006) Similarly, we do not, also, leave our logical reasoning when we exit the university gates. (Andrion, 2011) We are imbued into a larger society outside. And it is only proper to think why many people could not afford to buy food for their family in spite of the exaggerated claims of the government that we have a growing economy. </font></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">I am exposed to the illness of this society: where people rarely trust their government because the government could not trust its own people. I must agree with Inquirer Columnist Randy David, that we are living in a society where ‘institutions are weak’, and that, we could only do is, activism.</font></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><font face=""Georgia","serif"">We will go back to the ‘traditional’ way of vigorous and aggressive action in pursuing political and social ideologies. Activism, as I know it, is ‘not the enthusiasm of the moment, but a philosophy for a lifetime’. That part was from a biography written by </font><font class="apple-style-span"><font color="#333333" face=""Georgia","serif"">Bertolt Brecht</font>.</font></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><table class="tr-caption-container" style="float: left;margin-right: 1em;text-align: left;" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><p><a href="http://a4.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/223677_2315189244913_1404915961_2712014_7304460_n.jpg" style="clear: left;margin-bottom: 1em;margin-left: auto;margin-right: auto;"><img src="http://a4.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/223677_2315189244913_1404915961_2712014_7304460_n.jpg" border="0" width="297" height="400"></a></p></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><p> 2011 Labor Day Rally at Angeles City.</p></td></tr> </tbody></table><p><font class="apple-style-span"><font color="#333333" face=""Georgia","serif"">There’s much in activism. If thousands of youth didn’t walk out of their classrooms last November 2010, will the government have the time to listen that higher education funding is not enough? How about the MRT-LRT fare hike? Oil price hikes? Union-busting? Land disputes? Agrarian reform misfits? The PUP 5? Morong 43? Calamba 7? And where in the world did the government hide Karen and Sherlyn? Do you know Jonas Burgos? Ericson Acosta? Randy Malayao? Where are these noble people?</font></font></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><font class="apple-style-span"><font color="#333333" face=""Georgia","serif""> The government will pursue anti-people policies if you don’t shout at them. Just like an old man with his hearing being impaired. He will never know, unless you shout.</font></font></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><font class="apple-style-span"><font color="#333333" face=""Georgia","serif"">I have been into rallies. Maybe 6 times, 7, 8, or more, I couldn’t count. What’s behind rallies? What are the ideologies that the noisy activists cling to? You will never know unless you know what causes the plight of the people. </font></font></p><p><br></p><p><font class="apple-style-span"><font color="#333333" face=""Georgia","serif""> </font></font><a href="http://a4.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/223677_2315189244913_1404915961_2712014_7304460_n.jpg" style="clear: left;float: left;margin-bottom: 1em;margin-right: 1em;"><br> </a></p></div><div class="MsoNormal"><p><font class="apple-style-span"><font color="#333333" face=""Georgia","serif"">We are not anti-government. We are pro-people. They are way different and not inter-changeable.</font></font></p></div><div class="MsoNormal"><p><font class="apple-style-span"><i><font color="#333333" face=""Georgia","serif"">Finally, last night, I said to my mom, <b>“Aktibista ako.”</b> After months, I am legal already.</font></i></font></p><p><br></p><p><font class="apple-style-span"><font color="#333333" face=""Georgia","serif"">*For the people who are still hoping that it is not too late to save the world. Padayon!</font></font></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div class="MsoNormal"><p><br></p></div><div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-74987813826545436212010-02-10T15:38:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.173+08:00Remnants<div class="separator" style="clear: both;text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-E8dcP7eZajk/TtpCZgBRbSI/AAAAAAAAAoI/P5CYnqg7S6g/s1600/DSC4002+copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em;margin-right: 1em;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif;"><img border="0" height="640" src="http://3.bp.blogspot.com/-E8dcP7eZajk/TtpCZgBRbSI/AAAAAAAAAoI/P5CYnqg7S6g/s640/DSC4002+copy.jpg" width="480" /></span></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif;"><br /></span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif;">Past, shall not be passed. (Patar Lighthouse, Bolinao, Pangasinan | February 9, 2010)</span><div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-74674772303264384152009-06-25T23:32:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.171+08:00Sa Paglipad ng Maya <span class="insertedphoto"></span><span class="insertedphoto"></span><span class="insertedphoto"><img class="alignleft" src="http://thm-a01.yimg.com/image/f8b80d589b58159e" border="0"></span><span class="insertedphoto"></span><span class="insertedphoto"></span><br><br>Biyernes, ala-syete ng umaga, nagising ako sa dahil sa alarm at sa mga huni ng maya na kumakatok sa bintanang salamin ng aking kwarto. Masakit ang buong katawan, ikaw ba naman ang matulog ng alas-kwatro ng umaga dahil lamang sa pesteng plano ng bahay na yan. Agad akong bumangon. Noon ko na naman naisip na kahit patay katawan ka, kaya mong bumangon basta bukas ang isip mo sa responsibilidad na haharapin mo. Lumabas ako sa asotea, (terrace). Dinama ang sinag ng makulimlim na umaga. Tumingala, iniunat ang braso at binuksan ang mga palad. Iniisip kong yakap ko ang Diyos at sabay nagpasalamat dahil sa panibagong simula sa piling ng mahal kong pamilya. <br><br>Ayos! Nakuha ko na ang momentum para simulan ang bagong pahina ng buhay. Naligo, kumain, dumating sa pamantasan bago mag-ikawalo. “Ayos! Maipapasa ko na rin.” Iyan ang naisambit ko dahil umabot sa due date ang bunga ng sakripisyo. Bonus na kapag pinuri pa ito.<br><br>Natapos ang kalahati ng araw. Nagpunta sa cafeteria. “Kakain na!” sabi ni Harllie na isa kong kamag-aral. Ako nama’y sabik na rin dahil kailangan magkalaman tiyan para bunuin ang magulong mundo ng matematika kinahapunan. Pribelehiyo kasi ng iilan ang makapili ng gustong pagkain sa oras ng kainan. Kaya nagpasalamat ako sa Kanya bago ako lumamon. “Ayos ka din ‘tol ah. Tatlong kanin, pagkain pa ba yan? Lamon na yan eh!” Sinuklian ko na lang ng ngiti. Hudyat ko na dapat na naming simulan.<br><br>Natapos kami at ang isang klase pa. Last minute review ang ginawa namin bago mag-ikatatlo ng hapon. Siguradong magiging madugo na naman ang quiz namin sa Engineering Mechanics. Dahil wala nang pumapasok sa utak ko, itinigil ko na. Hirap talaga pag night shift ka kung gumawa ng drawing. Doon ko naintindihan kung bakit kailangang maging overtime pay ang mga call center agents. Kape, kendi, at gardenia at dairy cream ang karamay mo bago mag-umaga.<br><br>May pumapasok sa pinto. Tentenenen! Si Engr. Servito! Anak ng bakang baog! Wala na talagang atrasan ito. Kung bakit ko nasabi iyon ito ang kwento. Dapat kasi Faculty Meeting ng Civil Engineering Department. Kaso mahal na mahal ata kami at nagpasya na lamang na ituloy ang bagay na hindi ko naiplano sa binubuo kong buhay kinagabihan. Hayuuun! No choice. Helpless na ako kaya last hope! Binuksan ko ang puso ko at nanalangin. Nagkumpisal na rin tuloy ako ng di oras. Ayon kasi sa pari na nagmisa noon, malakas daw ang prayer ng taong humihingi ng tawad.<br>Natapos ang quiz. Nasagutan ko lahat pwera lamang ang tanong ni Harllie, “ Sigurado ka ba dyan sa mga sagot mo?” Ngumiti na lamang ulit ako. Pahiwatig na hindi ako sigurado. <br>“Uwi na tayo! Bad shot!” <br>“Kaya nga eh, nakakasawa na ang pang-ugat (radical sign) at pauliting kabisa (exponential function) na ‘yan.” ani ko.<br><br>“Ayaw ko na maging maninipnay (math worker) ng guning bilang (imaginary number). Buti pa si Sir sipnayanon (mathematician) ng awanggan (infinity).” Dagdag ko pa.<br>Bukod roon sa mga nabasa mo eto pa ang ibang math translation: square root – pariugat, cube root – taluugat, square – parirami, cube – talurami, differential – tingirin, involution – balisultag, tangent – dikit, plane figure – lapyang laraw, probability – kalagmitan, factorial – bunin, at infinity – awanggan. Ngayon hindi lamang conyos at English ang nakakapagpadugo ng ilong.<br><br>Tumawid kami ng kalsada. Highway rather. More accurately killer highway, pero asa ka, di iyon Commonwealth. Nagulat siya ng makita niyang sumabay ako tumawid.<br><br>“O diba northbound ka? Dun ka sa kabila. Shoo! Shoo!”<br>“Mokong! May pupuntahan pa ako southbound.” Depensa ko.<br>“Aha! May kadate ka pala. Ako nama’y uuwi na.”<br>“Hindi no. Malaya na ako ngayon. Single and available kumbaga.” Sagot ko at sumunod ang malutong na tawanan.<br>“ Hindi naman kailangan magkaroon ng relasyon para masabing nagmamahal ka eh. Alam ko ang responsibilidad nun. Mag-aral muna tayo ‘bro at nang mapalinya naman din tayo sa mga future Engineers.” Dagdag ko pa.<br>“ O sha, ikaw muna ang mag-aral at ako nama’y sasakay na. Aradta adyay bus en ne! (Ilokano ng Andyan na yung bus eh)” yun na lang ang nasabi niya hanggang maghiwalay na kami ng mga landas ng araw na iyon.<span class="insertedphoto"><img class="alignright" src="http://thm-a01.yimg.com/image/adf24a721d94c41a" border="0"></span><br><br>Sumakay ako ng dyip at tumungo sa lugar na mapapalitan ng saya ang pagod at inis ko.<br>“Good afternoon Sir! Welcome to McDonalds! May I have your order please!” sabad ng isang cashier.<br>“ Good afternoon too! 1 large coke float at 3 large fries. Thank you!”<br>“Ok sir 1 large coke float and 3 large fries sir! Anymore po?” <br>“Except with 9 sachets of catsup and a sandobag for takeout.- No more.” (sabay kindat)<br><br>Naibigay niya lahat ng kailangan ko habang nakangiti siya. Syempre kontento din ako. Kung naranasan mo nang magtrabaho tulad niya, maa-apreciate mo ng husto ang mga accommodating at pasensosyong customers. Mga nakangiti at maintidihin. Ngiti mo pa lang madadaig mo na ang sweldo nila.<br>Nakuha ko ang gusto ko. Masaya ako sa pagkain. Reward para sa bad math exam at grueling drawing plan. Rewarding talaga. Yun ang akala ko. Pero nang may marinig sa kabilang mesa…<br><br>Grupo ng tatlong kababaihan kasama ang dalawang lalakwe na nag-uusap sa Ingles.<br>G1: “You know he was funny last night when we had our sleepover in our house.”<br>G2: ” Why?”<br>G1: “ I was famished that time so I ask him (L1) to call for a pizza delivery as I handed my phone”<br>G2: “Then…”<br>Sumingit ang may-sala…<br>L1: “ then I resisted and said You mean you are pushing me to talk to a minimum wage earner?”<br>G3: “Oh! You’re ruthless.”<br>L1: “ NO!!! It’s not that. What’s wrong if I just keep on telling the truth.”<br>L2: “Yah, you’re right!”<br><br> Nainis na naman ako. Dismayado sa kapwa ko estudyante sa pagiging marahas. Mahirap talaga kapag nabulag ka na ng edukasyon at kayamanan mo. Kung ganoon ang magiging kapalit ng edukasyon, sa tingin ko ay di ko na nanaisin na mag-aral pa. Iyan ang tanging naisip ko na lamang ng oras na iyon. Buti nga yung tao eh independent na samantalang ako palamunin pa rin! Sana alam nila ang mga sinasabi nila.<br><br>Lumabas na ako ng McDonals, malakas ang ulan. Mahangin. Nag-antay ako ng masasakyan na bus habang may lumapit sa akin sa bata. Isang bata na namumulot na mga basurang plastics. Ituturo ko sana yung mga grupo ng Kabataang tulad ko na nasa McDonalds pero huwag na lang. Iniabot ko na lang ang mainit na fires at ang natitirang coke float ko sa kaniya. Syempre, tulad ng ginagawa ko nakipagkwentuhan ako sa kanya. <br><span class="insertedphoto"><img class="alignleft" src="http://thm-a01.yimg.com/image/40502f62f45f7c44" border="0"></span><br>Ako: “Malamig ha, Ok ka lang?” basa kasi siya noon at halkatang nanginginig.<br>Siya: “ Sanay na po ako.”<br>Ako: “Bakit mo ginagawa yan? Asan ang mga magulang mo?”<br> Siya: “Pangbaon po para sa Lunes at pangkain po namin mamaya. Pinatay po ang tatay ko. Labandera ang nanay ko. Gusto ko po kasi i-respeto ako kaya ako nag-aaral kahit sabi ni mama huwag na lang.”<br>Ako: “ Ah o sige pagbutihan mo ha. Basta maging mabait ka kahit ano mangyari. Kung may kailangan ka andun lamang ako sa kabilang antayan ng bus tuwing hapon bago umuwi.”<br>Siya: “Ang sarap pala ng Mcdo. Salamat po!” (Ngumiti lamang siya at tumatakbo habang iwinawagayway ang dalang sako sa himpapawid na tila bagang isang maya na papalipad na.)<br><br>Umalis siya ng may iwang pag-asa sa para sa ikabubuti ng buhay niya. At aaminin ko, mas naliwanagan ako at natutong iwasan ang mga reklamo sa kung anong meron ako gayong marami pala ang mga taong walang mga bagay na meron ako na binabalewala ko ng madalas. Tulad ng prinsipyo ng matematika, Lahat ng problema ay may tamang solusyon. Maski ang millennium problems (math problems na walang sagot) ay nasasagot din sa tamang panahon. Tulad ng maliliit na maya na nagdala ng pag-asa sa paggising ko kaninang umaga, tangay ng munting bata ang pag-asang nasa hangin lamang at nag-aantay sa akin para abutin at yakapin.<br><br>Carlo H Andrion<br>6. 25. 09<br> <br><br><br> <div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com39tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-74499024416185158552009-08-16T20:19:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.170+08:00Mabuhay ang Kalalakihan Mabuhay ang Kalalakihan<br><br>Gusto ko lamang i-aplay yung natutunan ko sa English 101, Developing a paragraph by example. Pero Asa!!! Di ito paragraph. Marahil kutyain mo ako sa mga mababasa mo, pero site ko ito. Opinyon lamang sila. Pero may ebidensya. Ito na siguro ang isa sa mga less sensible sa mga blogs ko<br>Ang mga sumusunod ay mga naguugnay at nagbibigay uri sa apat na kasarian ng sangkatauhan. Lalake, babae, bakla, at tomboy. Asaan na sila ngayon? Diskleymer, Hindi ako sexist! Marahil maging isa ako sa kanila pero gusto ko lang ipakita ang mundo natin ngayon. Mundo natin na hindi na napagtutuunan ng pansin – minsan.<br><br>Lalake:<br><br>1.Papa Jesus (astig ang banat)<br>2.Santo Papa (Ayan pa!)<br>3.Superb na Imbentor - Newton, Nobel, Leeuwenhoek, Perry, Faraday, Fleming, etc.<br>4.Magaling na Pinuno – Lalake ang lahat ng naging president ng Amerika<br>5.Magaling na Piloto – Wright Bros.<br>6.Magaling gumawa ng Films – Warner Bros., Steven Spielberg (tsubibo ko lang ang una.)<br>7.Matalinong Propesor – Morris Schwartz (Yung Morrie sa Tuesdays with Morrie)<br>8.Author – C.S. Lewis, JRR Tolkien, HG Wells, Chaucer, Shakespeare, O Henry etc.<br>9.Bayani – Jose, Boni, at Shaw (Biro lang yung huli)<br>10.Astig na Banda – (Simple Plan, Bamboo, at Linkin Park)<br>11.Engineer na, Architect pa – Gustave Eiffel<br>12.Astronaut – Armstrong, Hubble, Gagarin etc.<br>13.Scientist – Boyle, Tyndall, Einstein<br>14.Thinker – Darwin, Feud, Marx, Jung, Tung<br>15.Magaling na Doktor – Hayden Kho :-)<br>16.Writer – Bob Ong, Eros Atalia, Ricky Lee eyc<br>17.Business Tycoon – Sy, Robinson, Nepomuceno, Ayala, Gozon, Lopez etc.<br>18.Sportsman – Phelps, Pacquiao, Reyes, Nepomuceno, Woods, Davis<br>19.Sundalo – Dewey, Taft, Versoza, Lomibao etc.<br>20.Driver - Tricycle, jeepney, bus, <br>21.Kapitan - ship, airplane<br>22.Photographers<br>23.Painter – Picasso, Gogh, da Vinci<br>24.Sculptor - Michelangelo, Raphael <br>25.Religious Leader – Velarde, Villanueva, at Orbito<br>26.Composer – Mozart, Debussy, Alcasid<br>27.Pakana ng kompyuter at pinakamayamang tao – Gates<br>28.Tagapagmana ng $ 2.1 Billion sa edad na labingwalo - Albert von Thurn und Taxis<br>29.Masayahin (Humorist) – Chaplin, Bob Hope<br>30.Magaling na Hosts – Larry King, TVJ<br>31.Philosopher – Aristotle, Plato<br>32.Magnanakaw – Robin Hood, at ang mga naunungkit sa kapitbahay para pang-drugs<br>33.Imbentor at top user ng drugs<br>34.Hari at prinsipe (di naman obvious)<br>35.Sinungaling – Mga Trapo sa TV ngayon<br>36.May pagka-tsismoso – Mo Twister, Raymond Guttierrez, Anjo Yllana, Joey De Leon<br>37.Bastos – Willie Revilame<br>38.Sabungero, karerarero, babaero, at tanggero<br>39.Suki sa pelikula ng Seiko Films (Scorpio Nights)<br>40. Magaling sa Ispeling (Webster)<br><br>Babae :<br><br>1.Principal at Titser<br>2.Nars at taga-pagpaanak, Manghihilot<br>3.Mambabarang<br>4.Magaling maglaba at magpalantsa<br>5.Magaling humawak ng mic. (Magaling kumanta) – Regine, Jaya, Pops<br>6.Best Actress – <br>7.Magaling sa uhmmm – KC, Angel, Katrina, Maricar<br>8.Cover ng mga magazine – Marian, Cristine, Iwa, Maui, Aubrey<br>9.Masarap magluto<br>10.Mathematician din – kakaunti pero.<br>11.Magaling mag-imagine ng di totoo – Rowling, Meyer<br>12Pauso sa mga siyesta, Madyongera<br>13. Certified Bungangera<br>14.Endorser ng napkin – Sarah, Kim, Donita<br>15.Magaling at seksing VJ – Sanya, <br>16.Reader ng Precious Hearts Romance at Subscriber ng Fanatext <br>17.Bumibili ng HP at Twilight Saga pang-display<br>18.Ekonomista – Arroyo, Condoleezza Rice, W. Monsod<br>19.Endorser ng sabong panlaba – Susan Roces<br>20.Magaling buminggo – Kris Aquino<br>21.Intrigera – Lolit Solis, Cristy Fermin, Ruffa Guttierrez<br>22.Simbolo ng Demokrasya – Cory Aquino<br>23.Simbolo ng Kabaitan – Mother Theresa<br><br>Bading:<br><br>1.Organizer ng Bikini Open, Beauty Pageant, at Mister Pogi<br>2.Director – (Mubi at concert) – Joel Lamangan, Joey Reyes, Louie Ignacio, Danny Tan<br>3.Magaling magpaganda, (Parlorista) – Ricky Reyes, Fanny Serrano<br>4.Mananahi – Rajo Laurel, Pepsi Herrera, Edwin Tan, Renee Salud<br>5.Costume Designers<br>6.Masakit sa tenga ang boses – John Lapus, Boy Abunda, Jobert Sulcadito<br>7.Suki sa Malate, Parokyano sa Avenida at Baclaran, at tambay sa Recto.<br>8.Masipag mag-add ng gwaping, at nagpo-post ng mga litratong naka-underwear sa multiply<br>9.Mahilig sa chupa chups (lollipop)<br><br><br>Tomboy:<br><br>1.Maporma, may wheels, at suki ng baby bra with supporter pa.<br>2.Walang social networking sites<br>3.Laman ng gym.<br>4.Merong super duper hot and sexy girlfriend.<br>5.End of the list.<br><br>Paano na lang ang buhay kung wala ang mga talong? Bwahahaha. Just for fun. To react is guilty to laugh sets you free.<br><br><br><br>Adapted by:<br>Caloy Hernandez for Multiply.com<br>Some rights reserved: 16 Aug 2009<br><br><br><br> <div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com27tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-70209557679246586092009-04-01T12:46:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.168+08:00Ang Aking Bayani... <span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;">Ang aking bayani...</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;">Ay wala. Hindi na nabubuhay ang mga bayani ngayon. Kung nabubuhay man, hindi na sa aking mundo. Ang mga bayani noon ay madalas dumarating, malit man o malaki o kahit ano pa siya. Nakakalungkot isipin na hindi na natin sila nakikita ngayon.<br><br><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"></span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;">Ang mundo natin ay tinangkilik na ang lumang pilosopiya na "Mata para sa mata.". Ang mga tao ngayon ay nakatutok na sa hangaring makakuha ng makakuha at makuha ang pinaka na hindi na nila nawawari kung may mga paa na silang naapakan o kung ilan balikat o ulo na ang nasagi at nasaktan para makuha lang ang mga bagay na gusto nila.</span><br><br><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;">Ang aking bayani ay WALA.</span><br><br><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;">Ang mga bayani ay wala na sa Pilipinas. Kailan lamang sila ng mawala. Sa totoo lang, maraming tao pa rin ang sumubok para maging bayani. Sila iyong mga taong matapang, tapat, may moral, at handang isantabi ang sariling kapakanan para sa ikakaunlad ng iba. Malamang nakilala mo na ang ganoong klase ng "Bayani". Malaki ang tsansa na makilala mo ang ganitong klase ng bayani na kung saan makikita mo ang mga nasabi kong kalidad, pero binibigyan sila ng ibang pangalan o inihahalintulad sa ibang salitang sa tingin nating walang kwenta, tulag ng tanga, di praktikal, manhid, o kaawa-awa. Di mo naman masisisi ang iba kung bakit nila iisiping tumulong kung gayon na lamang din na kailangan din nila ng tulong. Pero sa tingin ko iyong mga bagay na iyun ang nakakapaghiwalay sa kanilang mga katangian bilang mga ordinaryong tao para tawaging "Bayani".</span><br><br><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;">Makikita mo sa mga sitwasyong ito na ang mga tao ay di na inirerespeto ang mga "Bayani". Hindi na sila tinitingala o ginagawang inspirasyon o kahit na suportahan man lamang. Tingnan na lang natin sina Rizal at Bonifacio. Kapwa Pilipino rin natin ang nagpahamak at pumatay sa sa kanila. Ang mga katulad nila ay mahirap nang hagilapin. Masakit isipin na ang mga taong hangad ay kasarinlan ng ating bayan ay sila ang nagiging biktima ng paghahangad ng iba para sa kapangyarihan. Tao ang pumapatay sa Bayani. Walang kinalaman ang krypton, tubig, kuryente, o apoy sa kanilang pagkawala. Ito ang nagiging kondisyon na sumasalamin sa walang malay na pambansang kalakaran.</span><br><br><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;">Ang mga Bayani ay madalas tumitigil sa gilid ng kalsada, upang tulungan ang isang kaluluwang na-istranded dahil sa nabutas na gulong. Ngayon, ang buhay ng mga Bayani ay nasa kapahamakan. Hindi mo kasi malalaman kung sino ang may pistol na nakatago sa at nakaipit sa loob ng sinturon.</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br><br><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;">Ang aking Bayani... ay wala.</span><br><br><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;">Maraming digmaan na ang napagdaanan ng ating bansa. At marami tayong bayani na nakikipagdigma. Sila iyong mga taong nagpupumilit bumalik sa bakbakan kahit na kulay halaya na ang dugo. Mga taong walang habas na sinuway ang utos ng nakatataas upang iligtas ang kasamahang naiwan na wala ng pag-asang makita para makabalik pang buhay sa pamilya. Sila iyong mga taong pilit pumasok sa isang giyera, na di lingid sa kaalaman na maaring hindi na sila makakabalik para lamang sa hangaring magkaroon ng mas mapayapang buhay ang iba.</span><br><br><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;">Ang aking Bayani...ay wala.</span><br><br><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;">Kapag itinuring mong Bayani ang isa, magbibigay pressure lamang ito sa kanya. At ayaw ng ninuman na sila ay nape-pressure. Ayaw nilang maging mabuti o tingalain dahil sa pagiging bayani dahil mas napapalapit lamang sila sa kasawian. Mas madali sa buhay na ito na paminsan-minsan sumama ka sa agos. Mas madali na huwag mong ituring ang sarili mo bilang bayani at gawing trabaho ang pagtulong sa iba at isakatuparan na lamang ang makasariling pangarap.</span><br><br><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;">Ang aking Bayani...ay wala.</span><br><br><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;">Para sabihin na siya ang Bayani mo ay nangangahulugang mahina ka.</span><br><br><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;">Paano kung nabigo ang Bayani mo at ipakita sa iyo na tao din siya na tulad mo? Nakakasakit ng damdamin hindi ba?. Upang maituring mo kung sino ang iyong bayani ay ang pagbibigay ng tiwala sa kanila. Alam nating lahat na ang pagtitiwala sa isang tao higit sa iyong sarili ay pagpapalapit sa katotohanang ikaw ang maaaring maisakripisyo.</span><br><br><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;">Ang nga Bayani ay nabubuhay pa rin. Pero hindi na sila napapangalanan, hindi na nabibigyang pugay, at hindi pinagkakatiwalaan. Papaubos na ang lahi ng mga Bayani taun-taon. Nakakagulat nga lang at hindi sila isinasali sa mga listahan ng "Endangered Species".</span><br><br><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;">Kung nakasaksi ka na ng taong matapang, tapat, at handang gumawa ng malaking bagay sa maliliit na paraan, para sa iyo, huwag na huwag kang magsasabi ng kung anuman sa kanya. Maging malapit ka, makinig ng mabuti, at magtiwala. Matututo ka ng marami.</span><br><br><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;">Ang Aking Bayani...ay nasa tabi-tabi lang. Sana nga.</span><div><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia;"><br></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia;"><br></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: georgia;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: rgb(0, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(51, 255, 51);">Copyright: Carlo Hernandez Andrion<br></span></span></span><span class="Apple-style-span" style="background-color: rgb(0, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(51, 255, 51);"><br></span></span></div><div><span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: rgb(0, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(51, 255, 51);"> </span></span></span><span class="Apple-style-span" style="background-color: rgb(0, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(51, 255, 51);">http://carloandrion.multiply.com</span></span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: georgia,times new roman,times,serif;"> </div><div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-69132258074947078222009-07-23T19:09:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.167+08:00Bangungot (Maikling Kwento: 2000 Words) (I need review, suggestions, opinions etc.) <span style="font-family: Verdana;" class="insertedphoto"><img class="alignleft" src="http://tbn1.google.com/images?q=tbn:_88pRXsgXzLzmM:http://www.fresnobeehive.com/archives/upload/2007/08/2006_nightmare_before_christmas_in_disney_001.jpg" border="0"></span><br style="font-family: Verdana;"><font style="font-family: Verdana;" size="6">Bangungot</font><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-weight: bold;font-family: Verdana;">Maikling Kwento ni:</span><br style="font-weight: bold;font-family: Verdana;"><span style="font-weight: bold;font-family: Verdana;"> Carlo H Andrion</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">I</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Nabubuhay ang tao hindi para sa sarili niya, hindi rin para sa kapwa niya, at hindi rin para sa bayan niya. Kundi dahil may dapat siyang baguhin na siya lang ang makagagawa. Kung para sa sarili, kapwa, o sa bayan niya’y, hindi na iyon mahalaga. Basta nakatulong siya minsan sa pagdaan niya dito sa mundo.” Nawika na lamang ng paboritong propesor ni Rogelio sa Matematika sa mga kamag-aral nito matapos sila mag-alay ng maikling dasal. Tahimik si Rogelio, nasa gilid ng silid-aralan habang patuloy sa pag-iyak ang mga kaklase niya sa kursong Engineering. Dinig niya ang mga pagmamahal nila na hindi niya naramdaman bago ang kasalukuyan.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Kung bakit ba naman kasi na hindi siya marunong magpaalam. Kung alam ko lang sana pinagbigyan ko siya na samahan pa siya para hindi na lang siya..hindi nalang siya…” hindi na natapos pa ni Liezel ang sinasabi.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Tama na Liezel, hindi mo naman gusto ang pangyayari. Lahat tayo ayaw sa nangyari.” Nasabi na lamang ni Joyce.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">Tahimik ang kababata ni Rogelio na si Reina sa mga litanya ng mga katabi niya. Tulala at gulat din sa masamang balita.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">Walang kibo si Rogelio. Mukhang hindi siya apektado nito. Tila bagang walang emosyon na nagmamasid sa iniwan niyang mundo. “Saan na kaya ako pupulutin.” – natanong na lamang niya sa sarili.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Sir, hindi pa rin po daw nahanap ang nakasagasa kay Rogelio. Kahit ang pamilya ng batang iniligtas niya’y tumutulong na rin sa paghahanap sa nakadisgrasya sa kanya.” Hirit pa ni Clinton. Ang minsa’y taong madalas niyang makatunggali at salungat sa lahat ng gusto ni Rogelio, ngunit nagbigay simpatya sa taong naging malaki ang ambag para sa kanya. Hindi niya man maamin ngunit marami siyang natutunan kay Rogelio simula ng nabuhay ito.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Tsss!. Dapat nga masaya kayo ngayon dahil wala na ako. Haaay. Kung ganyan lang sana kayo noong buhay pa ako. Tsk tsk” pumapalatak siya sabay buntong-hininga. Bagay na nagpahiwatig na hindi siya paniwala sa emosyon ng mga dating kasama.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">Nasa isang sulok si Mart. Matalik na kaibigan,kababata, at kaibigan ni Rogelio. Hindi interesado sa pinag-uusapan dahil alam niya na hindi rin naniniwala ang yumaong kaibigan sa nangyayari. Inoobserbahan niya ang yumaong kaibigan na nakabantay sa klase. Nagkatitigan sila. Doon nalaman ni Rogelio na may third eye pala ang kanyang kaibigan. Umalis siya. Hindi siya tumakbo ngunit hindi rin naman siya naglakad at lalong hindi rin naman siya gumulong. Ramdam ni Rogelio ang kakaibang liksi at bilis. Bagay na hindi niya natunghayan noong buhay pa siya.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;"> “Bilis ko ha. Para akong si The Flash. Hanep toooh! Ooops! Nandito na pala sa bahay ang bangkay ko.” Biglang nalungkot ang tono ng kanyang boses.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">Namumutawi ang pagkalungkot sa buong bahay nila. Panghihinayang sa isang pangarap na hindi na matutupad. Malungkot ang mga kaibigan nito at pamilya sa sadyang biglaang pagkawala niya. Ganoon din naman ang mga nakasama niyang Kabataan na taga-barangay nila na natulungan niya sa maliliit na mga bagay. Nandoon na rin ang mga kasama niya sa school organ nila dala ang compilation ng lahat ng artikulo at sulatin na nagawa niya na nalimbag sa papel man o sa kanyang site. Dala ang milyong pakikiramay ng mga taong pumuno sa bahay nila at umukupa ng kalahati ng kalsada, namangha ang binata.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Cool. Daming bulaklak ha. Ito ang una at huling makakatanggap ako ng bulaklak galing sa mga taong nagmamahal sa akin.”</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Ahhhhh!” napasigaw sa lamig ang ale na nakiramay nang tumagos siya sa kaluluwa ni Rogelio.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Tumabi ka kasi.” Wika ni Mart na nakamasid sa pangyayari.</span><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Nakikita mo ako?” sagot ni Rogelio</span><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Naman. Kaibigan kita eh. Bakit masaya ka sa pagkawala mo?”</span><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Para kasing panaginip lahat eh. Bangungot pala. Hirap paniwalaan.”</span><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Hindi ka ba natutuwa sa mga taong nagmamahal sa iyo?”</span><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Ewan. Kung sa pamilya ko eh medyo naniniwala na ako. Sa mga kaklase natin parang wala. Crocodile tears ang mga iyan.!</span><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Siguro di pa nga maliwanag sa iyo ang lahat.” Panapos ni Mart habang natigil sa pagsasalita dahil sa mga taong nakakakita sa kanya.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Sundan mo ako.” Utos ni Mart sabay alis ngunit tangan ang tingin ng mga taong nahihiwagahan sa kanya.</span><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Naiintindihan na kita.” Wika ni Rogelio sabay sa pagtulo ng luha.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Ang akin lang naman kasi bakit ba hindi nila ako pinahalagahan gaya ng pagpapahalaga ko sa kanila noong nabubuhay pa ako?! Dagdag pa nito.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Talagang ganyan ang tao. Hindi nila naipapagpapasalamat at napahahalagahan ang kung anu-ano at sinu-sino ang mga nakapaligid sa kanila kung hindi muna ito mawawala. Ngayon wala ka na sa amin. Nalaman mo na rin na kung gaano ka kahalaga sa akin, sa kanila, sa amin. Malaya ka na sa mapait at pahirap na mundo. Kung saan ka man makakarating mag-iingat ka palagi.” Hindi na naiwasang mapahagulgol ni Mart at mapalupasak sa lupa mula sa pader na pinagsasandalan niya.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Makakasama mo na ang ama mo, at ang Ama natin. Nawa’y maging mapayapa ang iyong pag-alis utol. Hintayin mo ako ha? Di na rin siguro matagal iyon.” Humahagulgol pa rin si Mart.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">II</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">Bumalot na ang gabi. Nawala na si Rogelio. Ngunit naroon pa rin si Mart. Tulala at malalim ang iniisip. Tila wala sa sarili.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">Dumating na rin sina Reina, Liezel at Joyce sa burol kasama ang buong klase sakay ng bus ng kanilang pamantasan. Alam nilang naroon si Mart ngunit hindi nila makita. Tumungo si Reina sa paboritong lugar ni Rogelio noong bata pa sila. Hindi siya nagkamali dahil naroon pa rin si Mart na ilang oras nang hindi tumitigil ang pagdaloy ng luha sa kanyang mga mata. Bahagyang tinitigan ni Reina ang mukha ng kababata. Namumula ang paligid na kanyang mata. Halos pumikit na sa sobrang kaiiyak. Naliligo sa luha ang mukha nito at basa na sa pinaghalong pawis at luha naman ang kwelyo. Nabalot ng awa at kalungkutan ang pagkatao ni Reina. Iyon ang unang pagkakataon na nakita nito ang kababata na umiiyak.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Alam ko masaya na siya kung nasaan man siya ngayon. Dapat ay maluwag na nating tanggapin. May sarili tayong buhay Mart. Tapos na ang kanya. Kung titigil din tayo sa paglaban, papaano naman ang mga taong nakapaligid sa atin? Paano ang pangarap nating tatlo? Alam ko na alam mong pareho natin kailangang ipagpatuloy ang mithiin niya. Hindi dapat ito matapos sa pagkamatay niya.” Paliwanag ni Reina habang unti-unting tumatango si Mart.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">Pinunasan nito ang kanyang sarili. Tumayo sa kinabagsakan. Hudyat na marahil na dapat nang simulan ang marapat. Iniabot ni Reina ang kamay upang alalayan ang kababata. Naiyak sa pangyayaring kinasangkutan niya sa binata dahil kahit mismo siya ay hindi niya pa rin lubusang maintindihan ang mga pangyayari.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">Sumilip sila sa kahon ng kaibigan, maayos ang pagkakalagay sa kanya. Taglay ang magaang ngiti na pumapawi sa hinagpis ng kung sinuman ang makasulyap. Nasa ibabaw ng kahon niya ang mga naisulat nito, larawan kung saan nakadamit ng pormal at masayang-masaya. Usap-usapan sa labas ang paraan ng pagkamatay niya. Marami ang humanga at marami rin ang nanghinayang sa kung anong uri ng mamamayan ang ipinamalas niya noong nabubuhay pa siya. Wala ang kanyang ina. Nasa loob ng kuwarto at tuloy pa rin sa paghagulgol. Bagaman mahina, dinig ang garalgal na sagot ng kanyang nakatatandang kapatid sa pagsagot kung kailan siya ililibing.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Sa maaakaaaalaaaaawa ho.”</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">Ilang oras ring naglagi ang mga ka-eskwela ni Rogelio. Alas-onse na ng umalis na sila. Naiwan pa rin si Mart at walang balak umalis.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Hindi ka pa ba uuwi.” Mahinang tanong ni Reina</span><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Dito pa ako, marami pa kaming pag-uusapan.” mahinang tugon naman ni Mart</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">Napatango na lamang si Reina, alam na nito ang ibig sabihin.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Tawagan mo lang ako kung may problema.” Sabay talikod kahit labag sa kalooban na iwanan ang natitirang kababata. Umiiyak ito na papunta sa bus nila at pilit pinalalakas ang sarili para magtibay.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">Matagal hinintay ni Mart bago niya uli nakita ang kaluluwa ng kaibigan.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Kamusta?” pambungad na tanong ni Mart.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Kung maibabalik ko lang sana ang panahon…” tugon ni Rogelio.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Nakita mo na! Marami ang nagmamahal sa iyo. Marahil nahihiya lamang sila na ipakita. Ngunit ito ang sasabihin ko sa iyo kapatid, mahal ka namin ni Reina higit pa sa pagmamahal na maaaring maibigay ng isang tunay na kapatid.” Hirit ni Mart.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Maraming salamat at nakilala ko kayo ng maaga ni Reina. ‘Tol hindi ko alam kung makikita mo pa ulit ako ng ganito. Pero pakiramdam ko na may parang humihigop na sa akin papunta sa isang lugar na hindi ko alam. Kung makakausap ko ang Diyos para makahiling na mabuhay pa sana ako… Tatapusin ko ang dapat at mamumuhay ako na parang limang minuto na lang ang itatagal ko. Marahil sa ganoong paraan gagawin ko na lamang ang mga bagay na dapat.” Nasabi na lamang ni Rogelio sabay iyak.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Huwag ka nang umiyak. Naging maganda naman kahit papaano ang buhay mo dito. Kung maibibigay ko lamang sa iyo ang akin para maramdaman mo ang pagmamahal nila…” malungkot at balisa na pampalakas-loob ni Mart.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Basta tandaan mo, saksi ang langit. Hangga't maaari at may pagkakataon, ililigtas kita kahit na paulit-ulit.”Ang panapos na wika ni Mart habang tinitignan ang unti-unting pag-alis ni Rogelio. Ang paghigop sa kanya papunta sa kawalan. Tuluyan na talagang nagpaalam si Rogelio at wala nang tiyak na panahon at pagkakataon kung magkikita pa sila nito.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">III</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“O saan ang punta natin ngayon?” tanong ni Mart.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Alas-diyes na. Kailangan ko nang umuwi. Ihatid niyo na lang ako.” Sagot naman ni Reina.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Halika ihatid na natin siya.” Aya ni Mart sa isang katabi. </span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">Naglakad ang magkakaibigan. Sampung minuto, narating nila ang sakayan. Nagpaalam si Reina sa dalawang lalaki. Hindi mapakali at binigyan ng pinakahuling ngiti at kaway bago tuluyang maghiwalay ang kani-kanilang landas.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Bakit tulala’t balisa ka? May problema ba?” tanong ni Mart sa kasama.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Wala naman. Parang iba lang ang pakiramdamam ko ngayon.” Sagot ng kasama nito habang pinagmamasdan ang ang anino nilang pareho na gawa ng dilaw na ilaw sa gilid ng kalsada na unti-unting pumapalayo sa kanila.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Alam mo, malapit na ako umalis.” Panggulat ni Mart.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Saan ka pupunta?” matumal na sagot ng kaibigan nito.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Sa ibang bansa. Lilipat na kami doon. Sayang nga nakalimutan kong sabihin kay Reina. Wala talaga ako sa sarili ko. Ang iniisip ko kasi dapat maibuhos ko na ang lahat ng oras ko sa inyo pareho. Labing-walong taon na tayong tatlo at simula ng matuto akong magsalita pangalan niyo na ang laging bigkas ko tuwing tinatanong ako kung sino ang mga kaibigan ko. Maaring hindi na tayo magkita at magkakasama ulit, kahit kailan. Kaya palagi mong iingatan si Reina ha? Alagaan ninyo ang isa’t-isa na parang tunay na magkapatid.” Nalungkot si Mart sa binitiwang salita.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Ah...Oo.” sagot na lamang ng lalaki sabay tulo ang luha. Nakayuko at halos mawala sa sarili sa salitang narinig.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">Maya-maya’y “Teka!!!!!” Tinulak ni Mart ang lalaki. May bumundol sa kanila. Malakas na pwersa, sapat na para maghatid sa kanila sa kanlungan ng mahabang pagkaidlip.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">Lumipas ang maraming araw. Lumipas na rin ang panahon para sa burol. Nailibing na si Mart. Unti-unti nang naghihilom ang sakit ng pagkawala kasabay ang paglimot ng marami sa kabayanihang naipamalas nito. Kung meron man ang hindi pa naghihilom, ito ay si Reina. Nakadukdok ito sa tabi ng isang lalaking huling nakausap ni Mart bago mawalan ng buhay dahil sa aksidente. Tatlong buwan ng comatose ang lalaki. Nagising si Reina sa init ng sinag ng araw na likha ng isang dapit-hapon mula sa bintana ng isang ospital. Kinausap niya ito tulad ng ginagawa niya sa mahabang tatlong buwan.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Gumising ka na! Ayaw ni Mart na palagi kang natutulog diyan. Gumising ka na kaibigan ko. Gumising ka na Rogelio!” Basag ang boses ng dalaga habang sinambit ang pangalan.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">Gumalaw ang lalaking nahimbing sa mahabang panahon. Gumising na si Rogelio mula sa mahabang bangungot ng nakalipas. Pawisan at hindi makapaniwalang masisilayan niya ulit ang mundo. Hindi niya naisip ni minsan na makakabalik pa siya sa panahong naiwan niya.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Rogelio! Salamat at nagising ka na rin! Salamat po Panginoon ko!” Wika ni Reina. Napalitan na ang luha ng kalungkutan ng luha ng kaligayahan. Pinindot nito ang buzzer sa ulunan ni Rogelio para makatawag ng duktor at nars.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">Nakangiti si Rogelio. Nakikilala niya pa ang kanyang pamilya. Ngunit may isang tanong ang nag-iwan ng malaking palaisipan sa ala-ala ng mahaba at malungkot niyang bangungot.</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Basta tandaan mo, saksi ang langit. Hangga't maaari at may pagkakataon, ililigtas kita kahit paulit-ulit. Ito ang pangako sa akin ng isang lalaki na nagligtas sa akin ng mamatay ako. Reina may kilala ka bang Mart?”</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">---</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">“Talagang ganyan ang tao. Hindi nila naipapagpapasalamat at napapahalagahan ang kung anu-ano at sinu-sino ang mga bagay na nakapaligid sa kanila kung hindi muna ito mawawala.” – Mart</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">WAKAS</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">All Rights Reserved: </span><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">Carlo Andrion y Hernandez</span><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">7.23.2009</span><br style="font-family: Verdana;"><br style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;">Published for: http://caloycoy.blogspot.com</span><br style="font-family: Verdana;"> <div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com57tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-66113421011436583072009-10-05T22:01:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.165+08:00Maraming Salamat! <span style="color: rgb(153, 153, 153);background-color: transparent;" class="insertedphoto"><img class="alignleft" src="http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:x8Fj63ceCEHadM:http://aboutmyrecovery.com/wp-content/uploads/2007/03/philblogawards.gif" border="0"></span><span style="color: rgb(153, 153, 153);background-color: transparent;">Maraming salamat sa nagmalasakit! Isang gabi nakatanggap ako ng e-mail sa cellphone ko galing sa old yahoo account ko dati.</span><br style="color: rgb(153, 153, 153);background-color: transparent;"><br style="color: rgb(153, 153, 153);background-color: transparent;"><span style="color: rgb(153, 153, 153);background-color: transparent;">***</span><br style="color: rgb(153, 153, 153);background-color: transparent;"><span style="color: rgb(153, 153, 153);background-color: transparent;">T</span><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;color: rgb(153, 153, 153);font-family: 'Times New Roman';font-size: medium;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;background-color: transparent;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;font-size: 13px;">he Philippine<span class="Apple-converted-space"> </span><span class="yshortcuts" id="lw_1254747314_0">Blog Awards</span><span class="Apple-converted-space"> </span>cordially invites you to attend this year's<br>Awards Night<span class="Apple-converted-space"> </span><span class="yshortcuts" id="lw_1254747314_1">on Friday, October 9, 2009</span>, five in the afternoon at the<br>PETA-PHINMA Theater, No.5 Eymard Drive (formerly Sunny Side Drive),<br>New Manila,<span class="Apple-converted-space"> </span><span class="yshortcuts" id="lw_1254747314_2">Quezon City</span>. As seats are limited, please inform us if you<br>can come and if you are having a guest with you. Only one guest is<br>allowed per finalist. Please reply to this invitation by Tuesday, five<br>in the afternoon Manila time so that we can reserve a seat for you and<br>for your guest.<span class="Apple-converted-space"> </span><span class="yshortcuts" id="lw_1254747314_3">Dress code</span><span class="Apple-converted-space"> </span>is "come as you please."<br><br>The Philippine Blog Awards and RockEd are working together on a<br>focused drive for the victims of typhoon Ondoy. In this regard, we are<br>requesting for dry clothing, towels, blankets and shoes. These<br>donations will be collected at the lobby of the PETA-PHINMA Theater<br>before the program begins. The collected donations will be turned over<br>to RockEd for distribution to victims of the recent typhoon.<br><br>Thank you and see you at the Awards Night.<br><br>***<br><br>Kasali ako sa Fourteen Finalist para sa 'Commentary Category'. Hindi ko inasahan minsan ito. Maraming salamat sa nag-register para sa site ko na, <br><br><font size="5"><span style="color: rgb(204, 0, 0);">http//:caloycoy.blogspot.com</span><br><br>---<br></font></span></span><strong style="background-color: transparent;color: rgb(255, 102, 0);">Best Commentary Blog</strong><span style="background-color: transparent;color: rgb(255, 102, 0);"> (Finalists)</span><br><p> <a href="http://chuckbaclagon.blogspot.com/">ad maiorem Dei gloriam</a><br> <a href="http://politics.alleba.com/">Alleba Politics</a><br> <a href="http://jrrg.wordpress.com/">J. R. Ramos Go</a><br> <a href="http://menyek.com/">Matinong Ehemplo Ng Youth Ehemplo ng Kabataan</a><br> <a href="http://cherrylaurel.wordpress.com/">Me and My Big Mouth</a><br> <a href="http://myepinoy.wordpress.com/">myepinOy’s bLOG</a><br> <a href="http://sjsanjuan.wordpress.com/">Pencil Pusher/Number Cruncher</a><br> <a href="http://pinoybiz.blogspot.com/">pinoybuzz</a><br> <a href="http://riknakem.wordpress.com/">riknakem</a><br> <a href="http://pinoystarbuzz.blogspot.com/">Splice and Dice</a><br> <a href="http://caloycoy.blogspot.com/">Staedtler</a> <--- ito ang akin.<br> <a href="http://marocharim.com/">The Marocharim Experiment</a><br> <a href="http://gervacio.wordpress.com/">Third Wave</a><br> <a href="http://zzaragoza.wordpress.com/">Zzaragoza’s Weblog</a></p><br><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;color: rgb(153, 153, 153);font-family: 'Times New Roman';font-size: medium;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;background-color: transparent;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;font-size: 13px;"><font size="5"><font style="color: rgb(153, 153, 153);" size="2">Di ko inaasahan ang mensahe. Sorry pero hindi ako makakapunta. At hindi ko alam kung may pag-asang manalo ang hindi nagpunta. Hehe. Ambisyoso. Maraming salamat talaga! Apir! ^_^V </font><br style="color: rgb(153, 153, 153);"><br><br></font></span></span> <div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-65949411887479957842009-05-03T23:58:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.164+08:00Finding X [Repost] <h2 style="background-color: rgb(255, 255, 255);color: rgb(0, 102, 0);" id="post-42">Wandering through multiply I found this. It does makes sense. Mali. It does makes a big sense.</h2><h2 style="background-color: rgb(255, 255, 255);color: rgb(0, 102, 0);" id="post-42"><br></h2><span style="background-color: rgb(255, 255, 255);color: rgb(0, 102, 0);">Here it goes. No Edits, no cuts, no shortcuts.</span><br style="background-color: rgb(255, 255, 255);color: rgb(0, 102, 0);"><br style="background-color: rgb(255, 255, 255);color: rgb(0, 102, 0);"><br style="background-color: rgb(255, 255, 255);color: rgb(0, 102, 0);"><span style="background-color: rgb(255, 255, 255);color: rgb(0, 102, 0);">http://hamlet0.multiply.com/journal/item/1</span><br style="background-color: rgb(255, 255, 255);color: rgb(0, 102, 0);"><br style="background-color: rgb(255, 255, 255);color: rgb(0, 102, 0);"><h2 style="background-color: rgb(255, 255, 255);color: rgb(0, 102, 0);" id="post-42"><br></h2><h2 style="background-color: rgb(255, 255, 255);color: rgb(0, 102, 0);" id="post-42">***************************************<br></h2><h2 style="background-color: rgb(255, 255, 255);color: rgb(0, 102, 0);" id="post-42">saan madalas may find x na tanong?</h2> <div style="background-color: rgb(255, 255, 255);color: rgb(0, 102, 0);" class="entry"> <p><font size="3">sa math subjects diba? o tka, baka naman akala mo e magbibigay ako ng tips sa pagsolve ng math problems mo a..pwede rin pero hindi sa ganoong paraan..</font></p> <p><font size="3">ayaw kong sundin ang formula ni ma’am villamil (do not take literally)</font></p> <p><font size="3">gusto ko ng sariling formula.</font></p> <p><font size="3">ayoko kasi dumaan sa kalye na inaspalto ng iba..gets? ibig kong sabihin, ayokong makiakyat sa hagdanang itinayo ng ibang tao. gets mo na?</font></p> <p><font size="3">..ang ibig kong sabihin, bakit ako aapak sa ulo ng iba kong may sarili namn akong ulong pwedeng pagkatiwalaang tuntungan..tawagin mo ng pride ito, pero ang sa akin lang, why cheat when you can survive on your own?</font></p> <p><font size="3">ayun! ang bottom line is, ang blog na ito ay naglalayong:</font></p> <ul><li><font size="3">baguhin ang iyong pananaw sa pag-aaral </font> </li><li><font size="3">limutin mo ang iyong pangongopya </font> </li><li><font size="3">pagtibayin ang tiwala sa sarili </font> </li><li><font size="3">matutong tumayo sa sariling paa </font> </li><li><font size="3">gisingin ang iyong konsensya </font> </li><li><font size="3">at makilala mo ang nagbigay ng utak mo..</font></li></ul> <p><font size="3">heto na!</font></p> <p><font size="3">ayan, baka nawalan ka ng gana dahil dun sa mga goals ko a..hehe</font></p> <p><font size="3">nywei, nagbabakasakali lang..</font></p> <p><font size="3">una sa lahat, kailangang malaman mo na ang utak mo ay hindi mo pag-aari.</font></p> <p><font size="3">katulad ng buhay mo at iba pang parte ng katawan mo.</font></p> <p><font size="3">xempre galing kay God yan.</font></p> <p><font size="3">regalo at hindi mo binili..</font></p> <p><font size="3">wala kang maipagmamalaki at matatawag na sa iyo..</font></p> <p><font size="3">ayan, natatanggap mo na bang wala kang dapat angkinin??</font></p> <p><font size="3">ok, next step..</font></p> <p><font size="3">kailangan mong malaman na ang tanging maari mong gawin ay pagbutihin at linangin ang blessings na bigay sayo..dat’s your talent!</font></p> <p><font size="3">at walang taong di nabiyayaan ng talent..wag mong sabihing wala kang talent dahil para mo na ring ininsulto ang Diyos.. HE doesn’t make TRASH, clear?</font></p> <p><font size="3">then,</font></p> <p><font size="3">dapat ay tubuan ka naman ng tiwala sa sarili at hiya sa Lumikha sa’yo.. binigyan ka niya ng utak pero ndi mo gamitin sa tamang paraan..nakakainsulto naman yun.. kung sa ibang bagay ka namn nabiyayaan, edi yun ang linangin mo..</font></p> <p><font size="3">wag kang umasa sa ibang tao, dahil iba pa rin ang makakuha ng puntos sa exam na alam mong ikaw at tanging ikaw lang ang sumagot.</font></p> <p><font size="3">next,</font></p> <p><font size="3">eto na ata ang tangi kong maitutulong para maiwasan mo ng paunti-unti ang pangongopya.</font></p> <ol><li><font size="3"><strong>mag-aral</strong> ~kung ikaw ay isang estujante, ang primary function mo ay mag-aral/matuto. kung ndi ganun ang ginagawa mo sa ngayon, wag mong iClaim na estujante ka! </font> </li><li><font size="3"><strong>maging excited sa ginagawa</strong> ~naniniwala ako na kapag binigay mo ang puso mo sa isang bagay ay hindi iyon malayong magtagumpay. ang excitement sa isang bagay ay naklapagpapanatiling interesado ka sa ginagawa. </font> </li><li><font size="3"><strong>maging responsable</strong> ~alam mo dapat kung ano ang kalalabasan ng ginagawa mo. wag kang umasa sa iba. masarap ang lasa ng sariling pawis. bakit,nais mo bang matikman ang pawis ng iba? pangit diba, ganun din sa pag-aaral.. </font> </li><li><font size="3"><strong>makipag-pustahan </strong>~eto ang madalas kong gawin, pero masama ata to..well as long as wala namang perang involve. it’s a source of motivation. makipagpataasan ka ng score kahit sa pinakamatalino. epektib to pramis! </font> </li><li><font size="3"><strong>magkaroon ng layunin </strong>~magddrive ka ba ng motor ng hindi mo alam ang pupuntahan? xempre hindi, dapat alam mo kung saan ka pupunta, saan ka dadaan, at dapat may gasolina ka. dahil kung hindi, sayang ang oras, lakas, at gasolina! </font> </li><li><font size="3"><strong>manalangin ~</strong>pinakaepektibo sa lahat, pray before the exam, during and after.. kagaya ng nasabi ko na, ang utak mo ay bigay.. kaya dapat pahalagahan. it also helps you na makapagconcentrate.. do it all for the glory of God at hindi para sa sarili mong kapakanan.</font></li></ol> <p><font size="3">hindi na ito sikreto o lihim.. malamang ay may nakapagsabi na rin ng mga bagay na ito sa yo, ayaw mo lang sundin. Remember: ‘The spirit is willing but the flesh is weak’</font></p> <p><font size="3">eto yung sarili kong teknik sa pag-aaral..</font></p> <ul><li><font size="3">kunwari, isang malaking RPG game ang PSU.. may 4 levels. </font> </li><li><font size="3">magsisimula ako bilang Freshman(novice), Sophomore, Junior, then Senior.. </font> </li><li><font size="3">marami akong skills na maaacquire at weapons na rin(knowledege). </font> </li><li><font size="3">marami rin akong magiging kalaban(subjects). at kapwa gamer(kaibigan) </font> </li><li><font size="3">sa bawat level, may coins(tuition fee) na kapalit ang death(pagbagsak) at failure. SAYANG!! </font> </li><li><font size="3">at in the end, pag naClear ang lahat ng levels. May panibagong WORLD na naman na papasukan. </font> </li><li><font size="3">There are many chances. But there are no rewinds.</font></li></ul> <p><font size="3">waaaaah..dpa ako tapos! pero sige, next time ulet..</font></p><p><br></p><p><font size="3">***********************************************************************************</font></p><p><br></p><p><br></p><p><br></p><p><font size="3">Galing Diba?:D<br></font></p></div> <div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-65543823242122093202010-11-25T15:08:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.162+08:00Ilocandia<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto;margin-right: auto;text-align: center;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-PQVEHVpRCAw/Tto7Ve4IuUI/AAAAAAAAAnQ/J-tYP8DHQG8/s1600/DSC05080.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto;margin-right: auto;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif;"><img border="0" height="360" src="http://3.bp.blogspot.com/-PQVEHVpRCAw/Tto7Ve4IuUI/AAAAAAAAAnQ/J-tYP8DHQG8/s640/DSC05080.JPG" width="640" /></span></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif;">Ilocos Sur Capitol (November 24, 2010)</span></td></tr></tbody></table><br /><div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-64311713931408932722009-04-16T20:54:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.160+08:00Walang Titulo <div style="text-align: left;"> <font size="3"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"> Apat na araw na ang lumipas, parang wala akong matinong pabor na nagagawa sa sarili ko. Nagpapasalamat na lang ako dahil sa kahit na nakakapagod na paraan ay naiwawaglit ko sa aking isipan ang isang pangyayaring tumunaw sa wagas kong pagmamahal. Isinulat ko ito hindi para humingi ng awa ninuman dahil alam kong walang makakatulong sa aking sarili kung hindi ako lamang. Pero sa panahong ito na kahit ang sarili ko ay di ako magawang tulungan, daramdamin ko muna ang lungkot na lubos na sumisira sa buo kong pagkatao. Daramdamin ko muna hanggang narito pa at nang maubos na.</span></font><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><font size="3"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"> Alam kong wala ako sa sarili ngayon. Wala na ako sa aking kababawan na kung saan na kahit ang ordinaryong sikat ng araw ay napapangiti ako, sa simpleng ihip ng hangin ay nakukuha ko pang nagpapasalamat sa Kanya. Tama. Nasa State of Extreme Confusion ako. Sa lahat ng aspeto ng buhay. Siguro nga. Ngayon ko napatunayan na di pala ako simpleng tao base sa aking pagkakakilala. May malalalim din pala akong emosyon at matatayog na makasariling pangarap. Sabi sa akin ng isang matandang lalake na </span></font><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><font size="3"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;">nakasalubong ko, “Mas malungkot ka pa sa kulay na taglay ng Guernica ni Picasso.” Napangiti ako, alam ko dahil iyon ang huling ngiti ko bago ko isulat ito. Alam ko nahihiwagahan ka sa dinasabi pero hindi ito “Suicide Note” kaya magtigil ka. Ayaw kong magkasala pa baka hindi na ako patawarin.</span></font><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><font size="3"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;">Umuwi ng bahay, pero wala pa rin ako sa dating ako. Nasasabik na nga ako sa dati kong sarili. Lumayas siya noong Linggo ng hatinggabi at di ko alam kong babalik pa. Pero ayos na rin siguro na umalis siya, mas nakikita ko ang mundo ngayon bilang gubat kesa noon na ang aking mundo ay tila mundo ng isang kindergarten pupil. Merong guro, kaklase, may nanonood sayo habang natututo ka, kumakanta, sumasayaw, naghahabulan, kumakain, makulay ang silid-aralan, makukulay ang mga tisa [chalk], nariyan ang magulang, magalang, masaya, walang kapaguran, at ang pinakasasabikan ko sa lahat sa dati kong buhay eh na bago pumasok at tuwing uuwi galing paaralan ay may nakahawak ng mahigpit sa munti kong kamay at hindi binibitawan hanggang wala pa ako sa aking bahay. Nakaka-miss, pero ito lamang ang magagawa ko.Alalahanin ang matamis na kahapon.Isang hiwaga pa rin para sa akin ang salitang pag-ibig simula ng ipinanganak ako hanggang sa tuluyang naglayas ang dating ako. Mas lumalim pa ang pagkakakilanlan ko rito ng marating ko ang State of Extreme Confusion. </span></font><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><font size="3"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;">Lagi kong tinatanong kung ano ang pag-ibig. Pero kahit si Webster ay tipid sa pagtukoy sa maikling salitang ito. Pag-ibig ang bumubuhay sa mundo pero pag-ibig din ang sumisira rito. Pag-ibig ang nagpapasaya sa tao pero marami ang nagpapakamatay dahil dito. Pag-ibig ang </span></font><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><font size="3"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;">dahilan kung bakit dumarami ang tao pero pag-ibig rin ang nagiging dahilan para mabawasan ito. Pag-ibig marahil ang nagpapagaling sa may-sakit pero ito rin ang nagpapalala rito.</span></font><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><font size="3"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;">Sa mga kahulugang ito maari kong maiuri ang pag-ibig sa maraming pagkakataon at salita. Ang pag-ibig ay: Masaya ngunit masakit, masarap ngunit mapait, wagas ngunit maari ring mapag-kunwari, nakakatawa ngunit madalas ay nakakapagpa-iyak. Pag-ibig ang dahilan kung bakit may: reunion, Independence Day, Valentine’s Day, Birthday, Golden Anniversary, bayani, nagsasakripisyo, naaagrabyado, at nagiging TAKEN…for granted. Ganyan kalawak ang “pag-ibig” na kung ikukumpara sa salitang “set” na may pinakamaraming gamit eh “pag-ibig” naman ang may pinakamaraming kahulugan, synonyms, at antonyms.</span></font><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><font size="3"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;">Akala ko noon ay tulad kong lalaki ang makakapatay sa akin, mali pala ako. Kung kaya ko lang hulaan ang patutunguhan ko eh matagal ko na sanang iniwasan ang taong pinalambot ang puso ko pero unti-unti naming pinunit ito. Marahil nanakaw niya ang puso ko ngunit hinding-hindi ko isusuko ang isip ko. Nag-iisa lang ako sa mundo. Mag-isa ko itong lalakbayin dahil kahit na ang pamilya o kaibigan ko mismo ay hindi ako palaging matutulungan. Obligasyon ko na ang buhay ko. Narating ko ang edad na kung saan maaari na akong makulong, mabitay, at maparusahan. Malayo na ang naging paglalakbay ko at hindi ko alam kong hanggang saan o saan ang aking patutunguhan. Kinakailangan ng tao ang pag-ibig kaya lubos ko itong ibinibigay kahit kanino, personal ko mang kilala o hindi, pamilya man o kaibigan, kilala o nag-papakilala pa lamang. Pero sabi nga ng pumanaw kong katauhan, “Ang buhay ay parang siso. Para maiangat mo ang iba, ibaba mo dapat ang sarili mo, at kung gusto mo namang umangat, humanap ka ng taong uupo sa kabilang dulo na handang ibaba ang sarili para maiangat ka naman.”</span></font><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><font size="3"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"> Sa aking sitwasyon ngayon, sawa na ako na palaging nagbibigay, nagpapasensya, nagpaparaya, naisasantabi, at nakakaligtaan. Lubos kong hinahangad ang kabaligtaran para sa aking sarili. Tanging lubos lamang. Pero hangga’t hindi ko pa nakukuha ang dapat na may sa aki’y, lalakbayin ko muna ang masukal na daan ng gubat ng aking buhay. Hindi ko alam kung saan ako pupunta kaya walang nararapat na titulo ang angkop para sa sulating ito. Hindi ko alam. Walang ideya kung ano, alin, at papaano. </span></font><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><font size="3"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;">Sa ngayon ang buhay ko ay walang titulo.</span></font><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><font size="3"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;">Copyright: Carlo Hernandez Andrion</span></font><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><font size="3"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;">http://carloandrion.multiply.com</span></font><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);font-family: garamond,adobe garamond;"></div> <div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-62673802194832515422009-10-25T02:12:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.159+08:00In Just One Vote <span class="insertedphoto"><img class="alignleft" src="http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:KyZyEhPU7qulWM:http://us.123rf.com/400wm/400/400/kobretenov/kobretenov0904/kobretenov090400074/4734106.jpg" border="0"><font style="font-family: Verdana;" size="3">In 1645 one vote gave Cromwell control in England.<br><br>In 1649 one vote decided the execution of Charles I of England.<br><br>In 1776 one vote gave America English instead of German as a language. Now it's the world's.<br><br>In 1868 one vote saved Andrew Jackson from impeachment.<br><br>In 1923 one vote made Hitler leader of the Nazi party.<br><br>In 1981 Nahau Rooney won the Manus election by one vote.<br><br>In </font></span><font style="font-family: Verdana;" size="3">2001, one vote decided the Senate of the Philippines not to open an envelope that was said to contain incriminating evidence against the president. The final vote was 11-10, in favor of keeping the envelope closed.<br><br>In 2010, one vote can make a change, start up the progress, and make a history for the Philippines.<br><br>Every vote count. It is our duty to choose the best person to lead and serve the country.<br><br>---<br>Adapted from: Christopher Notes<br>For: http://caloycoy.blogspot.com<br>Carlo H Andrion<br>Oct. 24, 2009<br></font><br> <div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-59858144927889994452009-05-04T16:40:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.157+08:00BOB ONG IS A HOAX<font style="font-family: trebuchet ms;" size="3"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">BOB ONG: Totoo Nga Ba o Guni-Guni Lamang</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Matapos kuwestiyunin ang katotohanan sa likod ng Bibliya, sa </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">kung totoo nga bang “banal” si Hesukristo. Matapos usisain kung </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">tunay ba o talagang mangyayari ang mga prediksyon ni </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Nostradamus. Matapos gawing pelikula ang Da Vinci Code at ang </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Angels and Demons. Narito na ang susunod na biktima ng mga </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">“pinakamarurunong” na Pilipino.</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Si Roberto “Bob” Ong</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Marami ang nagtatanong: “Totoo nga ba si Bob Ong?” </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Kung totoo nga siya: “ Isang tao lang ba siya o isang </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">grupo ng manunulat ?”</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Tunay nga na ang taong ayaw maniwala maghahanap at maghahanap </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">ng butas ng pagdududa para mailihis ang iyong paniniwala sa </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">isang bagay para lamang magmukhang “magaling” sa harapan mo. </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Palakpakan natin sila. Akala ko sa telenobela lang ang may </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">kontra-bida. </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Para sa mga bagong mambabasa ipinakikilala ulit si Bob Ong.</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Panahon ng panunungkulan ni Estrada ng itatag niya ang website </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">na “bobongpinoy”. Tulad ng site na ito tumutukoy ito noon sa </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">mga kapalpakaan at kapintasan ng Pilipinas at ng ating Gobyerno </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">noong bagong milenyo. Dumami ang traffic ng “bobongpinoy”. </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Nakilala ito di lamang sa Pilipinas kundi ng mga kababayan </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">nating expat. Umani ito ng pag-sangayon at pagtutol ng ilan. Sa </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">katunayan nagkamit pa ito ng award. Makikilala mo si BO bilang </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">webmaster, moderator, o kaya pwede na rin sigurong Admin sa </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">“bobongpinoy”. Gumamit siya ng headshot na larawan ng isang </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">utak ng tao sa paniniwalang “Tayo ay ang utak natin,kung </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">papaano tayo nagkakaroon ng emosyon, nagkakaroon ng kaalaman, </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">at napapatakbo ang kanya-kanya nating katawan.” Nang mapatalsik </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">si P. Estrada, nawala na rin ang “bobongpinoy”. Wala na kasing </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">dahilan upang ipagpatuloy ang “bobongpinoy”. Nawala ang website </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">subalit marami ang naghahanap sa kanya through e-mail. </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Napag-isipan niyang ituloy ang kanyang pagsusulat sa papel </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">naman. Nailimbag ang una niyang aklat ang ABNKKBSNPLAko?!. Sa </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">aklat na iyan nakuha ko lahat ng nakasulat sa itaas. Sa anim na </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">lumabas niyang aklat apat rito ang nagpapapatotoo sa kanyang </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">buhay-tao. Ang ABNKKBSNPLAko?!, Bakit Baliktad Magbasa ng </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Libro Ang Mga Pilipino, Ang Paboritong Libro Ni hudas at ang </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Stainless Longganisa. Naisulat niya sa Stainless Longganisa na </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">kailangan niya ng lumipat sa pagsusulat ng fiction dahil </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">naniniwala siya na kailangan ding lumaki ang isang tao sa ibang </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">environment. Kaya ang librong Alamat Ng Gubat, at Macarthur ang </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">nagsilbing pang-subsitute ng marami sa “Precious Hearts </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Romance.”</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Ganyan ang naging pagkakakilala ko kay Bob Ong ayon sa kanyang </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">mga libro. Una ko siyang “nakilala” noong ako’y nasa Second </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Year High School taong 2003 iyan. Tanda ko pa na puro hiram </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">lamang ako para mabasa ang berde, itim, at dilaw niyang libro. </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Nasundan na lang ulit ng magkaroon na ako ng access sa mga </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">bookstores ng ako’y mag-kolehiyo. Pinag-iipunan ko noon </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">makabili lamang ng mga libro niya. (tumatakbo ito sa </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">P150-P220). Mura na iyan pero suki pa rin ng xerox machine </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">dahil patok sa “ordinaryong” Pilipino na di na inabalang </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">pumasok sa isang “air-conditioned building” para makakuha ng </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">hard copy nito. Pero aminin mo man o hindi, lahat tayo na </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">nakabasa at least isa sa mga libro niya eh nasagasaan ang </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">konsyensiya at nabulabog ang naipagwawalang-bahalang </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">nasyonalismo. Kung sa akin lamang malaki ang nabago buhat ng </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">ako’y magbasa. Mas may sense kasi basahin ang mga panulat niya </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">kesa sa mga fiction series tungkol sa “Witchcraft and Wizardy”, </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">“Code”, at “Vampires” na ngayon ay mga pelikula na, na ang </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">iba’y kabilang pa sa top-grosser na nadaig pa ang “Passion of </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">the Christ” at “Forrest Gump”. Napaka-unrealistic ng mga </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">nobelang iyan kaso nagiging patok kasi “may class” daw, English </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">kasi at “distinct” daw. Karamihan ng mga biktima “Pinoy Girls </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Social-Climbers”.Hahaa. Natatawa na lang ako sa kanila. Awa at </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">pagkainis. (Patawarin sana ako).</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Pero ang mga nasabi ang hindi ko na ikinababahala. Ang problema </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">ngayon ay kung paano ipapatotoo na si Bob Ong ay si “Bob Ong” </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">nga ayon sa pagkakakilala ng karamiihan. Mahirap kasi </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">ipagtanggol ang hindi mo pa nakikita o ayaw magpakita unless na </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">may “faith” ka sa kanya. Pero IMAO, totoo si Bob Ong, gaya ng </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">paniniwala ko na Banal si Hesukristo na kinokontra ni Dan </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Brown. Hindi ko alam kung paano nagigiging tahimik hanggang sa </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">ngayon ang Visprint Ent. (Publisher ni BO) na ilihim ng maingat </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">ang tunay niyang pagkatao. Sa ngayon,ulit, malakas ang loob ko </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">para sabihing totoo siya, natatandaan ko pa ang e-mail na gamit </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">niya noong may “bobongpinoy” pa, at may sumasagot pa rin naman </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">sa paraan ng kanyang pagsusulat.</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">(Tabi-tabi po nga taga-YuPi. Huwag ninyo sanang personalin.:D)</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Nakatanggap ako ng isang reaction :</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">zZz: ”Si Bob Ong ay Grupo ng mga Manunulat sa Unibersidad ng </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Pilipinas.”</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Anak ng…Huwag kang magbiro ng ganyan. </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">xXx:“Nasa YuPi na lahat ng pondo ng para sa Edukasyon tapos </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">pati si Bob Ong nanakawin ninyo! HOW DARE YOU. KAPAL NOH.”</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">*Silent lamang ako. Buti nandyan six Xx.</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Totoong replies ang mga iyan. No edits. Binura ko na at </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">pinalitan ang mga name for safety purposes.</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">O sige masyado nang mahaba. I ko-conclude ko na ha. </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Wala akong pakialam kung ilan ang “tunay” na Bob Ong. Basta ang </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">mahalaga ay dala-dala natin ang katangian niyang magbigay at </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">mag-ambag ng pagbabago sa Pilipinas. Ang bansa ko, ang bansa </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">mo, ang bansa natin. Kung hindi man siya totoo, then (PERIOD). </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Kung totoo siya PASALAMAT ako dahil nagkaroon tayo ng </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">“Pilipinong Manunulat na may malasakit sa kapwa-Pilipino at sa </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Wikang Filipino”. Wala kang mahahanap na hihigit o tulad niya. </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Malaki ang natutunan ko sa kanya ng di-sinasadya, at malaki ang </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">utang ko sa kanya na sa pamamagitan ng simpleng di pagtatapon </span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">ng basura sa kalye ko pwedeng mabayaran.</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">Sa ngayon…</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><span style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);">“Si Bob Ong ay tayong mga Pilipino.”</span><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"><br style="background-color: rgb(0, 0, 0);color: rgb(255, 255, 255);"></font> <div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-59362574909885127382011-07-12T07:12:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.156+08:00When the Eggs Get Caught<div style="color: red;font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><b>Warning: Fiction unless backed up with links.</b></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><br></p><p><br></p><table class="tr-caption-container" style="margin-left: auto;margin-right: auto;text-align: center;" align="center" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><p><font size="3"><a href="http://www.gmanews.tv/webpics/infotech/volcanoesbillboards2011.jpg" style="margin-left: auto;margin-right: auto;"><img src="http://www.gmanews.tv/webpics/infotech/volcanoesbillboards2011.jpg" border="0"></a></font></p></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><p><font size="3">Courtesy <font class="Apple-style-span" style="background-color: black;border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 13px;text-align: left;" color="#ffffff"><b>Benchtm.com</b></font></font></font></p></td></tr> </tbody></table><p><br></p><p><font size="3"><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">"Napuna ko lang na yung billboard na malalaki, na sa tingin ko na hindi angkop sa mga bata."said Valenzuela City Mayor Gatchalian to the members of the media last July 8.</font></font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font size="3"><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><br> </font></font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font size="3"><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">Mayor Gatchalian is heeding for the immediate dismantling of the huge billboard of the members of <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Philippines_national_rugby_union_team">Philippine Volcanoes Rugby Team</a>. Of which he finds a 'kakampi' in the person of <a href="http://www.gmanews.tv/story/225794/showbiz/pep-mayor-gatchalian-explains-initiative-to-take-down-39men-in-briefs39-billboards">Mayor Benhur Abalos</a> of Mandaluyong where the 'bird-boards' were located. </font></font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font size="3"><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><br> </font></font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font size="3"><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><a href="https://twitter.com/#%21/IamAndrewWolff">Andre Woolf</a> a member of the Volcanoes, regarded this act as 'politicizing'.</font></font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font size="3"><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><br> </font></font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font size="3"><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">"</font></font></font><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">Philippine Volcanoes are endorsing Bench and promoting a team na lumalaban para sa ating bansa, hindi lang billboards promoting ourselves to political popularity." (Wolff via BBM)</font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><br> </font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">Mayor Gatchalian defended, "</font></font><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">Kung sa ibang tao tingin nila ito ay artistic, ito ay maganda, pero sa ibang tao ito ay offensive at ito ay hindi maayos, lalong-lalo na sa ating mga kabataan."<br> <br> "Nagkataon lang na yun lang ang pinakamalalaki na billboard. Iyon lang ang napuna ko." Now, Mayor Gatchalian is convinced that it is BIG.</font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><br> </font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">Another member, </font></font><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">Ned Stephenson, said he saw nothing wrong with the ad campaign.</font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font size="3"><br> </font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">To be fair, there are other 'lewd' billboards in the metro.<hr class="more"></font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><br> </font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><br> </font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">Like this:</font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font size="3"><br> </font></p></div><p class="separator" style="clear: both;font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;text-align: center;"><font size="3"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-1kN3jgxN054/TVfoRH9cQuI/AAAAAAAAAMY/lr9k5Tb5_VA/s1600/DSCF0466.JPG" style="margin-left: 1em;margin-right: 1em;"><img src="http://2.bp.blogspot.com/-1kN3jgxN054/TVfoRH9cQuI/AAAAAAAAAMY/lr9k5Tb5_VA/s400/DSCF0466.JPG" border="0" width="400" height="300"></a></font></p><p class="separator" style="clear: both;font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;text-align: center;"><font size="3"><a href="http://img197.imageshack.us/img197/8441/jakecuencabriefs.jpg" style="margin-left: 1em;margin-right: 1em;"><img src="http://img197.imageshack.us/img197/8441/jakecuencabriefs.jpg" border="0" width="400" height="298"></a></font></p><p class="separator" style="clear: both;font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;text-align: center;"><font size="3"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_ZilfRFYkwsY/TAQgHZs75tI/AAAAAAAAAFA/NYkv1jeoUro/s1600/SDC12097.JPG" style="margin-left: 1em;margin-right: 1em;"><img src="http://3.bp.blogspot.com/_ZilfRFYkwsY/TAQgHZs75tI/AAAAAAAAAFA/NYkv1jeoUro/s400/SDC12097.JPG" border="0" width="400" height="300"></a></font></p><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font size="3"><br> </font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font size="3"><br> </font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font size="3"><br> </font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font size="3"><br> </font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font size="3"><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">"The Mayor of Mandaluyong is having the #Bench #Volcanoes billboards removed.Dati ba wala bang nakalagay na billboard na my nakabrief?," <a href="https://twitter.com/#%21/IamAndrewWolff">tweeted Andrew Wolff</a>.</font></font></font></p><p><br></p><p><font size="3"><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">Does that mean we could remove also Mayor Abalos' posters in Mandaluyong? It seemed like every corner of the street is occupied with same face.</font></font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font size="3"><br> </font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"> <b>Happy to 'catch' the birds.</b></font></font></p><p><br></p><table class="tr-caption-container" style="margin-left: auto;margin-right: auto;text-align: center;" align="center" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><p><a href="http://images.gmanews.tv/video_thumbnails/2010a/2011a/05/sona_052411_1.jpg" style="margin-left: auto;margin-right: auto;"><img src="http://images.gmanews.tv/video_thumbnails/2010a/2011a/05/sona_052411_1.jpg" border="0" width="400" height="300"></a></p></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><p>Now, the empty billboards.</p></td></tr> </tbody></table></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font size="3"><br> </font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">Two men, tweeting contentedly. </font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><br> </font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><a href="https://twitter.com/#%21/ruffybiazon">RB</a>: </font></font><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;text-align: left;" color="#444444">MMDA Chairman says male underwear ad violated size restrictions. He meant the billboard size, of course. </font></font><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;text-align: left;" color="#444444">By that way, that was a brief statement from the chairman. :-)</font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;text-align: left;" color="#444444"><a href="https://twitter.com/#%21/stgatchalian">SG</a>: </font></font><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;text-align: left;" color="#444444">wild ka ruffy! Tawa ako ng tawa sa tweet mo!</font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;text-align: left;" color="#444444"><a href="https://twitter.com/#%21/ruffybiazon">RB</a>: </font></font><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;text-align: left;" color="#444444">Oh, you're getting the hang of it.... :-) RT<font class="Apple-converted-space"> </font><a class=" twitter-atreply" data-screen-name="wahlnarchy" href="http://twitter.com/wahlnarchy" rel="nofollow" style="color: rgb(0, 132, 180);margin: 0px;padding: 0px;text-decoration: none;white-space: nowrap;"><font class="at" style="display: inline-block;margin: 0px;opacity: 0.5;padding: 0px;">@</font><font class="at-text" style="margin: 0px;padding: 0px;">wahlnarchy</font></a>:<font class="Apple-converted-space"> </font><a class=" twitter-atreply" data-screen-name="ruffybiazon" href="http://twitter.com/ruffybiazon" rel="nofollow" style="color: rgb(0, 132, 180);margin: 0px;padding: 0px;text-decoration: none;white-space: nowrap;"><font class="at" style="display: inline-block;margin: 0px;opacity: 0.5;padding: 0px;">@</font><font class="at-text" style="margin: 0px;padding: 0px;">rb</font></a><font class="Apple-converted-space"> </font>or he could go on and say that the models were too cocky.</font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;text-align: left;" color="#444444"><a href="https://twitter.com/#%21/stgatchalian">SG</a>: </font></font><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;text-align: left;" color="#444444">I love your "brief" jokes... Wala na ba?</font></font><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;text-align: left;" color="#444444"> </font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;text-align: left;" color="#444444"><a href="https://twitter.com/#%21/ruffybiazon">RB</a>: </font></font><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;text-align: left;" color="#444444">No, it's not true that this male underwear billboard issue is just about some people jockeying for attention. It was a legitimate concern.</font></font><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;text-align: left;" color="#444444"> </font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;text-align: left;" color="#444444"><a href="https://twitter.com/#%21/stgatchalian">SG</a>: </font></font><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;text-align: left;" color="#444444">thanks bro! Sobra naman talaga you "men in briefs" billboard! The billboard was 4 stories high!<font class="Apple-converted-space"> </font><a class=" twitter-hashtag" href="https://twitter.com/#%21/search?q=%23MIB" rel="nofollow" style="color: rgb(0, 132, 180);margin: 0px;padding: 0px;text-decoration: none;white-space: nowrap;" title="#MIB"><font class="hash" style="display: inline-block;margin: 0px;opacity: 0.7;padding: 0px;">#</font><font class="hash-text" style="margin: 0px;padding: 0px;">MIB</font></a></font></font></p><p><br></p><div style="text-align: center;"><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">Are they frustrated underwear models? </font></font><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;text-align: left;" color="#444444"><font class="hash-text" style="margin: 0px;padding: 0px;"><br> </font></font></font></p></div></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><table class="tr-caption-container" style="margin-left: auto;margin-right: auto;text-align: center;" align="center" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><p><a href="https://si0.twimg.com/profile_images/1367992391/MyFace1.jpg" style="margin-left: auto;margin-right: auto;"><img src="https://si0.twimg.com/profile_images/1367992391/MyFace1.jpg" border="0" width="320" height="240"></a></p></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;text-align: left;" color="#444444"><a href="https://twitter.com/#%21/stgatchalian">SG</a></font></font></p></td></tr> </tbody></table></div><table class="tr-caption-container" style="margin-left: auto;margin-right: auto;text-align: center;" align="center" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><p><a href="https://si0.twimg.com/profile_images/1315539888/self_port1_small.jpg" style="margin-left: auto;margin-right: auto;"><img src="https://si0.twimg.com/profile_images/1315539888/self_port1_small.jpg" border="0" width="292" height="320"></a></p></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;text-align: left;" color="#444444"><a href="https://twitter.com/#%21/ruffybiazon">RB</a></font></font></p></td></tr> </tbody></table><p class="separator" style="clear: both;font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;text-align: center;"><font size="3"><a href="https://si0.twimg.com/profile_images/1367992391/MyFace1.jpg" style="clear: left;float: left;margin-bottom: 1em;margin-right: 1em;"><br> </a></font></p><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;text-align: right;"><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;text-align: left;" color="#444444"><font class="hash-text" style="margin: 0px;padding: 0px;"> </font></font></font><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;text-align: left;" color="#444444"> </font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;text-align: center;"><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">That's how the birds were caught.</font></font></p><p><br></p><p><font class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate;font-style: normal;font-variant: normal;font-weight: normal;letter-spacing: normal;line-height: normal;orphans: 2;text-indent: 0px;text-transform: none;white-space: normal;widows: 2;word-spacing: 0px;" color="#000000" size="3"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">Valenzuela Mayor Sherwin Gatchalian is the former boyfriend of actress, Pauleen Luna. Relevance to the post? Lol</font></font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font size="3"><br> </font></p></div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font size="3"><br> </font></p></div><p class="separator" style="clear: both;font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;text-align: center;"><font size="3"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_QLsO4884AiQ/S2Fwvt_zpNI/AAAAAAAACPg/V9ZyzyV9n04/s1600/Pauleen+Luna+001.jpg" style="margin-left: 1em;margin-right: 1em;"><img src="http://1.bp.blogspot.com/_QLsO4884AiQ/S2Fwvt_zpNI/AAAAAAAACPg/V9ZyzyV9n04/s320/Pauleen+Luna+001.jpg" border="0" width="212" height="320"></a></font></p><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><font size="3"><br> </font></p><p><font size="3">To be doubted: 91% of men in Metro Manila do not have that 'fit' body. It's depressing to see if you're a man, and more depressing if you're a married woman because your man is not that 'hunky'. K.</font></p></div><div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-58964500616793868752011-11-17T05:13:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.154+08:00Eksodo ng karapatan: tatlong henerasyong pagkaganid sa Hacienda Luisita<b><span data-mce-style="text-decoration: underline;" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;text-decoration: underline;">Eksodo ng Karapatan</span></b><br /><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Ang tatlong henerasyong pagkaganid na umiiral sa Hacienda Luisita</span></i><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br /></span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br /></span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Higit isang oras rin ang naging biyahe mula sa sentro ng lungsod ng Tarlak upang marating ang kabahayan ng mga obrerong gumagawa para sa Asyenda. Bigla kong naalala na dito pala galing ang mga tubong iniluluwas sa aming bayan sa Pangasinan. Madalas kapag dumadaan sila noon sa tapat ng aming bahay sisigaw kami ng ‘unas’ na tubo sa salitang Pangasinan. Nayayamot kami noon, sampu ng aking mga kalaro kapag hindi nila kami binabatuhan sa tuwing sila’y dadaan. Sisigawan naming sila ng ‘imut’ o madamot.</span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Pero sa araw na ito, batid ko na ang kanilang sentimyento. Hindi ko alam na sila pa itong matagal nang naging mapagbigay sa kanilang panginoong may-lupa. Kung alam ko lang sana noon.</span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br /></span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Mas payak pa sa simple ang pamumuhay ng mga mangagawa sa Asyenda. Habang tinatahak namin ang kubong pagdarausan ng Basic Mass Integration (BMI) nadaanan namin ang maraming kabahayan. Wala ako halos narinig na ingay ng telebisyon o radyo na nakasindi sa lugar. Tanghali noon, marahil sa lahat nang pinagdaanan nila wala na sila sigurong panahon upang magpa-petiks pa.</span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Sa paglalakad, sumusunod sa aming paghakbang ang tingin ng mga matang tila may hinahanap. Mga matang uhaw sa karapatang ninakaw ng mga makapangyarihan. Mga matang umaasa na sa bawat estrangherong mapapadpad sa lupang pangako’y may magandang balitang hatid.</span><br /><a name="more"></a><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br /></span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br /></span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Doon ko nakilala si Poy at si Carlos. Sila ay pawing miyembro ng Samahan ng Kabataang Demokratiko ng Asyenda Luisita (SAKDAL). &nbsp;Ang mga makabayang Kabataan na sa Asyenda ko lamang nakita. Mga aminadong hindi nakapag-aral ngunit mas matatas pa kung ihahalintulad sa mga nakapagtapos sa kolehiyo dahil sa bulag sa mga kaganapangng sosyo-politikal sa lipunan. Sila ang mga kabataang, bagaman salat sa kayamana’y may direksyon at layunin ang buhay. Mga dahilan kung bakit ko sila itinuring na makabayan.</span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Itinanong nila ang akin ang personal kong dahilan tungkol sa aking pagparoon. &nbsp;Nais kong malaman ang ugat ng tunggaliang hindi naman dapat maranasan pa ng mga abang manggawang-bukid. Gusto kong maki-simpatya sa kanilang hinaing. Palakasin ang kanilang boses sa lipunan at gobyernong kumiling na sa panginoong may-lupa. Gusto kong patunayan na may mga tao pa ring naniniwala para sa karapatan ng mga maliliit at ang pagkampi sa mga naaapi.</span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br /></span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">At biglang tumayo si Carlos, naglalakad papalayo at maluha-luhang lumabas ng kubo. Tahimik ang iba ko pang kasama sa grupo. Parang nagpaulit-ulit ang pangyayaring iyon sa aking isipan. Tumatak iyon at lubusang binago ang aking pananaw.</span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br /></span><br /><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">PagkaHumaLIng sa Salapi, Panlilinlang, at Pang-aapi</span></i></b><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Halos batid na ng lahat ang usapin sa Hacienda Luisita Incorporated (HLI). Sa sobrang dalas ng pagdaan nito sa ating mga pandinig, lumalabas na lamang ito sa ating mga tenga. Palasak kung maituturing ngunit siya nakalingatan na natin.</span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br /></span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Napasakamay ng pamilya Cojuangco-Aquino ang HLI noong 1958 sa pamamagitan ng isang loan sa Government Service Insurance System (GSIS). Ayon kay Lito Bais pangulo ng United Luisita Workers Union (ULWU), nakasaad sa kasunduan na agad rin itong ipapamahagi sa mga magsasaka matapos ang sampung taon. Nakalulungkot isipin na matagal nang ipinagkait sa mga manggagawang-bukid ang dapat ay para sa kanila.</span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br /></span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Dumating ang panunungkulan ni Cory, hawak pa rin ng pamilya ang kontrol sa lupain. At dito na sila sinimulang linlangin. Isinabatas ang Comprehensive Agrarian Reform Law (CARL) na sa ilalim nito ay ang pagpapatupad ng Comprehensive Agrarian Reform Program (CARP). Orihinal na layunin sana nito ay ibahagi na ang lupain sa mga magsasaka. Ngunit hindi doon natapos. Nagkaroon ito ng opsyon: ang Stock Distribution Option (SDO) sa ilalim ng Stock Distribution Program (SDP). Sa halip na ipamahagi ang lupa ay magkakaroon ng stock ang mga beneficiary nito. Masarap lamang pala sa pandinig.</span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br /></span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Dahil sa bago ito sa pandinig, marami ang pumirma sa unang bugso ng pagpapatupad nito. Kung sa arawang sahod ay makakatanggap ang obrero ng P9.50, sa SDO ay bumababa pa sa P0.17 o labing-pitong sentimo ang nakukuha ng isang stockholder nito. May pangyayari pa umano na magbibigay ng tulong pinansyal ang pamilya at papipirmahin. Nakakagulat at nakakabigla na ang mga pirma ay nakalakip na sa listahan ng mga beneficiary na sumasangayon na sa SDO. “Dahil sa SDO, mas naging miserable ang buhay naming.” ani Ka Lito.</span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br /></span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Nagpatuloy pa ang serye ng panlilinlang. “Nagkaroon ng Memorandum of Agreement (MOA) noon sa ilalim ng CARL. Kasama ang pagpipilian ang SDO o Land Distribution (LD). Nakakapanloko lamang dahil ang pagpipilian ng mga beneficiary ay ‘No to Land’ at ‘Yes to SDO’. Sobra na talaga.” Dagdag pa ni Ka Lito.</span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Taong 2001, nagkaroon ng upgrading ang HLI. Mas naging mechanized na ang pagsasaka na nagbunsod upang bumaba ng halos hanggang 300 na lamang ang magsasaka’t mangagawang bukid.</span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br /></span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">At nitong 2004 lamang, pinaikot-ikot sila ng mga ahensya ng gobyerno. Muling binuksan ang kaso. Nagkaroon ng rebyu ang pagpapatupad ng CARP sa HLI. Nagkaroon ng maraming ulit na petisyon. Naglabas ng desisyon ang Department of Labor and Employment (DOLE) sa ilalim ng rehimeng Arroyo na “nararapat ang pagbabawas ng manggagawa dahil nalulugi na ang HLI.”</span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br /></span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Dahil sa pahayag na nalulugi na ang HLI, dumulog ang ULWU sa Department of Agriculture (DA) para sa agarang paglilipat ng mga titulo sa mga magsasaka. Ngunit “kumikita ang mga beneficiary” ang naging tugon nila. Tinukoy nila ang mga nasa ilalim ng SDP na tumatanggap ng kita kada buwan. Kita para sa kanila ang P0.17 o labing-pitong sentimo.</span><br /><div class="mceTemp mceIEcenter"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br /></span><br /><dl class="wp-caption aligncenter" data-mce-style="width: 550px;" id="attachment_652" style="width: 550px;"><dt class="wp-caption-dt"><a data-mce-href="http://lifenoregrets.files.wordpress.com/2011/11/hli3.jpg" href="http://lifenoregrets.files.wordpress.com/2011/11/hli3.jpg"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><img alt="" class="size-full wp-image-652" data-mce-src="http://lifenoregrets.files.wordpress.com/2011/11/hli3.jpg" height="303" src="http://lifenoregrets.files.wordpress.com/2011/11/hli3.jpg" title="hli3" width="540" /></span></a></dt><dd class="wp-caption-dd"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Larawan sa piling ng mga naging kasamahan at guro sa HLI.</span></dd></dl></div><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br /></span></i><br /><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Hanggang Libingan</span></i></b><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Nobyembre 6, taong 2004 ikinasa ang isang malaking strike. Naparalisa ang operasyon ng HLI. Nagwakas ang strike matapos ang sampung araw sa pamamagitan ng inilibas na Assumption of Jurisdiction o ang pwersahang pagbuwag sa piket line na humantong sa isang masaker. Labing-apat ang nangamatay. Halos sangdaan ang sugatan, at daan-daan ang dinampot.</span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Nalungkot at nangilabot ako nang makita ko na ang bubungang sapin ng kubo ay ang tarpaulin ng mga listahan at larawan ng mga manggagawang walang-awang pinagbabaril ng mga elemento ng militar at pulisya.</span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">“Maraming dugo pa ang kailangan nilang idilig sa lupa.” ani Ka Lito.</span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Naisip ko, ilan pa kayang manggawa ang dapat mahirapan upang maibigay sa kanila ang dapat ay para sa kanila? Ilang henerasyon pa ba ang dapat lumipas para ‘tunay’ na pakinggan ang kanilang hinaing? Ilang mga kabataang tulad nina Poy at Carlos ang dapat pang agawan ng pangarap nang dahil sa sigwa?</span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Umalis ako, sampu ng aking mga kasama at tuluyan nang nilisan ang Asyenda. Baon ko ang pangarap at hangarin na sana’y makamit na ng mga obrero ang hustisya’s karapatan na dapat ay matagal nang naiatang sa kanila. Nangangarap na sa aking pagbalik, mga matang hindi na binigo ng bulok na sistema ng lipunan ang sasalubong sa akin. At isang mala-tubo sa tamis na ngiti ang aking iniwan sa mga taong bumago sa aking buhay. ###</span><br /><div class="mceTemp mceIEcenter"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><br /></span><br /><dl class="wp-caption aligncenter" data-mce-style="width: 550px;" id="attachment_651" style="width: 550px;"><dt class="wp-caption-dt"><a data-mce-href="http://lifenoregrets.files.wordpress.com/2011/11/hli2.jpg" href="http://lifenoregrets.files.wordpress.com/2011/11/hli2.jpg"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;"><img alt="" class="size-full wp-image-651" data-mce-src="http://lifenoregrets.files.wordpress.com/2011/11/hli2.jpg" height="303" src="http://lifenoregrets.files.wordpress.com/2011/11/hli2.jpg" title="hli2" width="540" /></span></a></dt><dd class="wp-caption-dd"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS',sans-serif;">Tamis ng Kamusmusan: Mga batang nagsisipaglaro at nagkakatuwaan sa isang tumpok ng mga nabubulok na tubo.</span></dd></dl></div><div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-58701352200440456922011-07-15T19:14:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.152+08:00Ampatuan, and Anne Curtis<div style="color: red;font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><p><b>Warning: Fiction unless backed up with links.</b></p></div><p><br></p><table class="tr-caption-container" style="margin-left: auto;margin-right: auto;text-align: center;" align="center" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><img src="http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQyozMwhpxX5BzEzV_4zHXhRIRqbK5RhsTBR_7aYL6fy4CYykI0Ow" style="margin-left: auto;margin-right: auto;" border="0"></font></p></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif" size="3">OMG! Eeeeeh!</font></p></td></tr> </tbody> </table><p><br></p><p><br></p><p><br></p><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><b>Name Change</b></font></p><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></p><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">Zaldy Ampatuan Jr., one of the principal accused <font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"> </font><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">to the gruesome murders in 2009 that brought the country high in the impunity index cuts</font><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"> ties with his father Andal Sr. and brother Andal Jr. by signing an affidavit attesting to his father's and brother's roles in the massacre.</font> </font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">“Willing po ako mag-testify, sabihin kahit sino man ang involved, magulang ko man o kapatid, at kahit sino man involved para sa ikakalutas ng problemang ito at pawang katotohanan lamang ang aking sasabihin. (I’m willing to testify and speak the truth, even if my testimony will involve my father and brother),”<a href="http://www.abs-cbnnews.com/nation/07/11/11/exclusive-zaldy-pins-brother-father-massacre"> he said in an interview.</a></font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">However, Justice Secretary De Lima has dismissed the possibility of considering Zaldy Jr. as a state witness (from being one of the accused.) Citing De Lima's point, if it would have been, the statement of the witnesses will only contradict it. "We don't need him." says De Lima.</font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><hr class="more"><br> </font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">Since the request has been denied informally, Zaldy Jr. decides, because of great shame, no longer want to use the most-dreaded surname of the 2009. </font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">We conducted a poll of what surname should Zaldy Jr. and his family use once the fantasy-request has been granted. Here are the results:</font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">A. Zaldy <b>Arroyo</b> - since they're very close friends.</font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></font></p><table class="tr-caption-container" style="margin-left: auto;margin-right: auto;text-align: center;" align="center" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><img src="http://cache.daylife.com/imageserve/0cnr63s2Jd7np/610x.jpg" style="margin-left: auto;margin-right: auto;" border="0" width="320" height="227"></font></p></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif" size="3">We'll devour them! Rawr!</font></p></td></tr> </tbody></table><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">B. Zaldy <b>Bieber</b> - as he's singing to De Lima "..I know you want me.." as a state witness.</font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">C. Zaldy <b>Gonzales</b> - <a href="http://www.abs-cbnnews.com/nation/07/11/11/exclusive-zaldy-pins-brother-father-massacre">for giving him the hope to be a state witness</a>. Raul Gonzalez is my bestfriend!</font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">D. Zaldy <b>Aquino</b> - after endorsing PNoy for 2010 Prexy Elections.</font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">E. Zaldy __________ - comment in for your suggestion.</font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><b><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">The Gang-raped Preggy</font></b></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">After rumors have spread all over the wires citing a <a href="http://themindslut.blogspot.com/2005/11/azkals-gang-rape-scandal-paul-weiler.html">gang-rape committed by the four members Philippine Azkals</a>, here's a real story of a gang-rape overseas somewhere in Dammam, Saudi Arabia.</font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></font></p><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">The ill-fated Filipina who works as a school cleaner in a university was 'bangbus-ed' (raped) by 3 Arab men inside the service bus of the university where she's working. </font><a href="http://www.abs-cbnnews.com/global-filipino/07/11/11/pregnant-ofw-gang-raped-saudi" style="line-height: 18px;">She was offered a ride after attending to her check-up</a><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">. The 34-year-old woman, who is 9-months pregnant has only been working for about a year, while his husband was in Ha-il who works as a waiter. The husband was very very furious w</font><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">hen informed of his wife’s plight. He even said <a href="http://www.youtube.com/watch?v=6TldszXmG80">very very bad words in the streets</a>. </font></font></p><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><br> </font></font></p><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><br> </font></font></p><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><b>Back to the Pipland (Philippines)</b></font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="font-style: italic;line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">Princess of All Media, Actress, Host, Product Endorser, and soon to be Recording Artist <a href="https://twitter.com/annecurtissmith">Anne Curtis Smith (as she describes herself)</a> releases her first solo album (Wow. She sings? How true?) entitled "Anne-Bisyosa" in today's episode of KrisTV after discovering the wonders of <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Auto-Tune">autotune.</a></font></font></p><p><font class="Apple-style-span" style="font-style: italic;line-height: 18px;"><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></font></p><table class="tr-caption-container" style="margin-left: auto;margin-right: auto;text-align: center;" align="center" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><p><a href="http://farm7.static.flickr.com/6008/5904927021_505559c314_z.jpg" style="margin-left: auto;margin-right: auto;"><font class="Apple-style-span" color="#000000" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><img src="http://farm7.static.flickr.com/6008/5904927021_505559c314_z.jpg" border="0" width="236" height="320"></font></a></p></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><p><a href="http://www.techpinas.com/2011/07/anne-curtis-rides-mrt-to-kylie-minogue.html"><font class="Apple-style-span" color="#000000" face="Georgia,'Times New Roman',serif" size="3">Anne rode in MRT to get to Kylie Minogue concert. (Who's Kylie Minogue btw?)</font></a></p></td></tr> </tbody></table><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">Released under VIVA Records, the album was set to destroy the meaning of 'singing'. The album features three duets with Pop Princess Sarah Geronimo with the songs "Total Eclipse of the Heart", "Alone" and "Too Many Walls". Anne also has a duet with rapper Andrew E. in the said album. </font></p><div><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></p></div><div><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">However, some groups are seeking a class suit against parties, and people who encouraged Anne to do the album. </font></p></div><div><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></p></div><div><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">Ogie Alcasid, president of the Organisasyon ng Pilipinong Mang-aawit (<wbr>OPM</font><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">) was urged by many budding Pinoy singing artists to set qualifications, and control measures to those celebrities who want to cross the threshold of 'singing' from merely lip-syncing: Vice Ganda, Marian Rivera, Manny Pacquiao, Willie Revillame, among others.</font></p></div><div><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></p><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><b>Poll Question:</b></font></p><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></p><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">Ano ang masasabi mo sa "Anne-Bisyosa" album ni Anne Curtis?</font></p><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></p><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">A. The title speaks for itself.</font></p><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">B. Pwede na! Iisipin ko na lang hindi si Anna 'yan!</font></p><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">C. Maganda talaga si Anne. Period!</font></p><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">D. Wow kumakanta na si Anne? Kaya ko naman din siguro.</font></p><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif">E. Pakialam mo ba? E kung siya nga ang may pera't fans. Inggit lang kayo!</font></p><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></p><p><font class="Apple-style-span" face="Georgia,'Times New Roman',serif"><br> </font></p></div><div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-579542816799720132010-12-22T14:59:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.151+08:00Aloof<div class="separator" style="clear: both;text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both;text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-A4qDkMiRVTw/TtpA0zY3x9I/AAAAAAAAAn4/iQShzT3sPSc/s1600/DSC05806.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em;margin-right: 1em;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif;"><img border="0" height="360" src="http://3.bp.blogspot.com/-A4qDkMiRVTw/TtpA0zY3x9I/AAAAAAAAAn4/iQShzT3sPSc/s640/DSC05806.jpg" width="640" /></span></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif;"><br /></span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif;">Deserted Paradise (Dasol, Pangasinan | December 21, 2010)</span><div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-54565118479508717272009-11-13T04:12:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.149+08:00Patungo sa Ikatlong Pinto <span class="insertedphoto"><img class="alignleft" src="http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:XolX_cjynd5dWM:http://www.joesnyc.streetnine.com/pix/three-doors.jpg" border="0">Patungo sa Ikatlong Pinto</span><br><br>Nagkaroon ako ng isang masinsinang usapan mula sa isang kaibigan. Ipapakilala ko siya bilang ‘Sarah'. Hindi ko siya naging kaklase ni minsan pero masasabi kong magkaibigan kami dahil marami siyang alam sa akin at ako naman din sa kanya. Isang tagpo sa aming pamantasan, hapon bandang ikalawa habang ako’y tahimik at mag-isang nag-aantay ng susunod kong klase. Nakita niya ako at napansin ko siya. Walang imik, di maipinta ang mukha, at ang huli’y tumabi siya sa akin.<br><br>“Bakit mo hinahayaang gawin nila sa iyo yan?” panimula ko.<br>“ Pagkatapos niya ng kolehiyo malaking pagsubok ang haharapin niya.” Matapos ang isang malalim na buntong hininga.<br>“Kaya hinahayaan mo sila kahit mali?”<br>“Oo. Dahil doon sila masaya.”<br>“Masaya na saktan ka!” sagot ko na may halong inis.<br><br>Ilang sandali din kaming natahimik mula sa pinag-usapan. Pinilit kong buhayin ang naantala sanang kamustahan. Maliit lang ang College of Engineering para hindi magkita ang mga magkakaibigan pero seryosong matagal ko na rin siyang hindi nakakausap. Kung sabik kang makausap ang taong alam ang saloobin mo, iyon ang naramdaman ko ng mga panahon na iyon. Isang wala pa ring buhay na pag-uusap ang umaandar ng mga oras na iyon. Pareho kaming nakatingin sa mga kapwa mag-aaral sa aming harapan na masaya kasama ang mga kaibigan nila.<br><br>“Sa tingin mo masaya talaga sila?” tanong ko sabay tukoy.<br>“Pilit lang pinangingiti ng isang babae ang sarili niya. At alam ko nasasaktan pa rin siya.”<br>“Saan siya nasasaktan?”<br>“Hindi ko alam dahil magulo ang puso niya.”<br><br>Sandali nagkaroon ng katahimikan. Natawa ako sa sinabi niya. Nahiwagaan siya dahil wala nga namang nakakatawa sa mga nabanggit niya.<br><br>“Eh ako, hulaan mo na ako!”<br>“Anong huhulaan ko? Magtanong ka ah.”<br>“Anong magiging ako sa hinaharap?”<br>“Ang tanong, kaya mo pa ba?”<br>“Saan? Sa pag-aaral, pag-ibig,o buhay?” tanong ko.<br>“Yung huli. Nakikita ko ang pagsuko sa iyo.”<br><br>Napatahimik na naman ako sa mga sinabi niya. Nakatingin siya ulit sa akin. At ako nama’y nakatingin sa kawalan. Bigla kong sinariwa ang layunin ko. Naramdaman kong may punto nga naman siya. Hindi pwedeng umayaw. Napagtanto ko na hinihiling niya na ipagtapat ko ang saloobin ko para mapagaan ito. Kaya binuksan ko ang sarili ko sa kanya at nag-kwento.<br><br>“Alam mo may third eye yata ako.” Muling pag-uumpisa ko.<br>“Alam ko. Pero di mo nakikita lahat dahil hindi mo sila hinahanap.”<br>“Sinong sila?” ang naging tanong ko.<br>“Ang mga naliligaw. Mga taong pumasok sa ikatlong pinto.” Muling sagot niya.<br>“Minsan nga sana hindi ko na lang sila nakikita. Nakakatakot ang pakiramdam na laging may nakatingin sa iyo. Tataas ang balahibo mo. Pero mukhang mapagsasanayan ko rin ata. Eh kung lubus-lubusin ko na lang. Ipabukas ko kaya ng tuluyan. Hahaha” Hindi ko pinagtuunan ng pansin ang ikalawang sinabi niya noon.<br>“Ikaw ang bahala. Ako anino lang ang nakikita ako. Hugis, pigura, at silhouette lamang.”<br>“Alam mo, bago mamamatay tatay ko, napanagimpan ko ang nangyari dalawang araw bago noon.”<br>“Oh? Paano nangyari iyon?” sagot niya.<br>“Ewan. Pero pareho rin ang nangyari ng mawala ang dalawang lola ko at ang tito ko.”<br>“Nakakatakot ang kakayahan mo. Dapat kapag ganyan sinasabi mo mismo sa tao ang mangyayari sa kanya at nang malihis.” Sagot niya na may tonong nag-aalala.<br>“Ganun ba yun? Parang kasalanan ko pa tuloy.”<br>“At nakakatakot ang ganyang pakiramdam.” singit ko.<br>“Parang sa iyo din. Nakakatakot. Nalalaman mo ang kapalaran ng iba pero ang sarili mo wala kang ideya. Hindi ba hindi patas iyon?”<br>“Pareho lang tayo sa mga doktor at barbero. Hindi natin kayang gamutin o gupitan ang mga sarili natin. Kailangan natin ang isa’t-isa.” Pangangatwiran niya.<br>“Naniniwala ka ba sa Diyos? Personally?” Pag-iiba ko.<br>“Tumingin na lang tayo sa paligid at hayaan natin na ang mundo ang mangumbinsi sa atin.”<br>“Eh para saan ang kamatayan?”<br>“Kapanganakan para sa tunay na buhay.” Sagot niya muli.<br><br>“Alam mo sa oras na humiwalay ang tao sa katawan niya, mapupunta siya sa isang lugar na may tatlong pintuan. Ang unang pinto ay daan patungo sa mainit na lugar. Magpakailanman kang masusunog at makararamdam ng hapdi na dulot ng paso sa katawan na pumupunit sa kaluluwa mo sa bawat liyab ng apoy ngunit hindi magmamaliw ang sakit. Gapatak na tubig ay ipagpapasalamat mo na.<br><br>Ikalawang pinto naman ay patungo sa langit. Isang lugar na kung saan ang lahat ay masaya at nagmamahalan sa piling ng may-ari ng kalawakan.”<br><br>Sandaling naudlot ang kwento niya. Napansin niyang napatahimik ako at pinilit na inobserbahan at inintindi ang iniisip ko.<br><br>“Eh yung ikatlo at huli? Purgatoryo?”<br>“Hindi. Iyon naman ay patungo sa daigdig. Magiging isang nilalang tayo na hindi na nakikita ng mga ordinaryong tao. Magpakailanman kang lagalag. Isa-isa mong makikita ang pagkawala ng mahal mo sa buhay. Makikita mo ang dalamhati ng mga tao, hinagpis, kalungkutan, kasiyahan, at kasamaan. Isipin mo, para kang nakakulong sa isang kwarto na maraming telebisyon na ipinakikita ang mga nangyayari sa tao ngunit ang magagawa mo lamang ay pagmasdan at panoorin ang mga ito. Masakit hindi ba? Parte ka ng pagkasira dahil hindi mo napigilan ang mga ito.”<br><br>“Oo nga. Napakasakit. Iyan pala ang ikatlong pinto. Nakakatakot.” Sagot ko. Kasunod ang mahabang katahimikan sa gitna ng magulong eskwelahan. Alam niyang nabigla ako sa mga sinabi niya. Halos tumulo ang aking mga luha dahil sa sobrang kalungkutan ngunit pinilit ko pa ring balewalain ang naghuhumiyaw kong damdamin. Muli kong sinimulan…<br><br>“Kaya pala may mga ligaw na kaluluwa. Malalaman mo ba kung saan mapupunta ang mga tao?”<br>“Sarili niya lang ang may alam.” <br>“Paano mo nalalaman ang mga tungkol dito?”<br>“Hindi ko din alam. Basta napupunta na lang sa isip ko. Kahit na yung mga bagay na sinasabi ko sa iyo ay bigla ko na lang naiisip.”<br><br>“Ano ang gagawin ko? Hanggang saan ang mararating ko?”<br>“Kung hanggang saan ang gusto mo. Tao lang ang nagtatakda ng kanyang patutunguhan. Kung magiging iba ba siya o tutulad na lang sa iba.”<br>“Eh paano ang magiging buhay ko sa hinaharap? Matagal pa ba ako?”<br><br>Ngiti ang naisukli niya. Hindi niya masagot ang tanong ko. Bakas ko sa mata niya ang kasagutan ngunit pilit na itinatago ito. Siguro nga maigsi lamang. Madali lang naman kasi magsabi ng 'oo' kapag totoo eh. Ngunit para sa akin hindi na importante iyon. Ang mahalaga'y ang aking patutunguhan. Mahirap maglakbay sa dagat at magpaanod sa alon kung ikaw mismo hindi alam kung saang direksyon ka papanig. Natapos ang usapan namin ng biglaan dahil sa oras na noon ng aking klase. Iniwan ko siya sa lugar na kung saan nabalot ng pangamba ang magulo kong puso. Matapos ang pangyayaring iyon, paulit-ulit umikot sa aking isip ang mga napag-usapan namin. Ganun ba talaga ang mundo? Ang hirap palang intindihin at akapin ang katotohanang nakahain kasama nito. Ngunit tulad ng laging kong sinasabi sa isip ko tuwing ako’y nasasawi, kailangan kong tanggapin ang nakatakda sa akin. Kailangang tanggapin na ang isang paru-paro sa gubat na pagkatapos niyang kumawala sa supot niya ay pitong araw lamang ang ilalagi niya. Maigsi kumpara sa kagandahang taglay niya. Maigsi para paghandaan ang buhay na maaring sumalubong sa kanya pagdaan niya sa ikatlong pinto.<br><br>Carlo Hernandez Andrion<br>11.13.2009<br>http://caloycoy.blogspot.com<br> <div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-5566878785401163892.post-53472988613660597502009-10-23T20:47:00.000+08:002012-12-03T00:28:33.148+08:00Sabi ni Tatay Ipagpatuloy ang Pagsusulat, Pero Nasaan si Tatay? <font size="3"><span class="insertedphoto"><img class="alignleft" src="http://2.bp.blogspot.com/_GlYxWiyU_v4/StCew7DgCqI/AAAAAAAAAJ8/JpQXhWmT3qg/s200/dd1.jpg" border="0"></span><br><span style="font-family: Verdana;font-size: 85%;">Sabi ni Tatay Ipagpatuloy ang Pagsusulat, Pero Nasaan si Tatay?<br><br>Ika-tatlo na ng umaga. Kalagitnaan ng kahimbingan ng mga kasambahay ko sa pagtulog. Humihilik si Kuya, nagsasalita habang tulog si ikalawang Kuya. Nakahiga na sa paanan ng kama si Bunso. Kina unica hija at Mama, tahimik ang kwarto nila. Mahimbing silang nagpapahinga. Tahimik ang gabi. Napakalamig, ngunit nakasindi ang bentilador. Malamok kasi. Baka daw magka-leptospirosis ako sabi ni Insan. Di na ako umangal n’on, ang mahalaga’y nag-alala siya sa akin. Oktubre na, at animnapu’t walong araw na lamang ay ang kapanganakan ni Hesus, petsa na itinakda ng tao. Kung ano ang batayan, Malay ko ba? Di pa naman ako buhay noong panahon na iyon.<br><br>Pero kung babalik tayo sa intro ko: Ano ang naiisip mo kapag ang isang lalake e gising pa sa kalagitnaan ng wee hours? Walang bastusan dahil matino ako. Hindi ako nagpupuyat para lang maglaro sa facebook (barn buddy, ffs, rc, o fv). Kung di mo alam yung nasa parenthesis hindi talaga tayo naglalaro n’on. Isa pa, masyadong maiksi ang buhay para lang magsayang ng enerhiya’t panahon sa di kapakipakinabang na bagay. Kung naglalaro ka ng mga iyan, huwag mong iisipin na galit na ako sa inyo (dahil marami kayo). Isipin mo na lang wala kang nabasa tungkol dun. Hindi ba? So, okay na tayo ulit? Ok, prosid!<br></span><br><span class="fullpost"><br><span style="font-family: Verdana;font-size: 85%;"><br>Hindi ako nagpuyat ng gabing iyon. In pakt, natulog ako ng maaga. Nagising ako ng dahil sa nangingilid na luha at basang unan. Nagkaulirat at pilit inaalala ang nagyari sa aking pagtulog. Hindi ko maaninag. Malabo ang panaginip. Bakit nga ba ako umiiyak ng magising sa oras na tulog ang tao? (except call-center agents, pokpok, at bugaw). Di ko talaga maalala. Ipinaling ko ang ulo ko sa pader. Ayun, may signal na ng kaunti. Nakita ko ang selpon ko, naalala ko na ng makita ko ang wallpaper nito na larawan ni Mama at Tatay gamit ang una kong kamera pon. Ng magkaroon ako, sila ang una kong kinuhanan ng litrato. Masakit! Emosyong bumalot sa puso ko ng maalala ko na ang panaginip. Bago noon, ilang araw na rin ako nangungulila ng makakausap ukol sa mga bagay na hindi nakikita ng iba ngunit nakakaapekto ng higit sa akin. Humihingi raw ako ng payo sa aking tatay, wala ng eksaktong detalye ang pangyayari. Sinabi niya na kung ano ang gusto ko ay ang aking sundin. Kung gusto ko sa kaliwa, pwede daw ako kumanan, pero habang di pa nakakalayo kumaliwa na daw ako kapag gusto ko at habang may panahon pa. Si Tatay talaga, hindi naman siya ganoon sa tunay na buhay. Seryoso siya kapag tungkol na sa kapakanan namin. Di nga lamang ako nakapagpasalamat sa kanya.<br><br>Nako, tatlong talata na wala pa tayo sa climax. Mahirap talaga gumawa ng maiksing blogpost. Sa panahon ngayon kasi ang gusto ng Kabataan (karamihan) ay ang mga maiiksi lamang. Maliit na ang attention span nila – sa pagsusulat. Pustahan tayo kung Farmville iyan pagpupuyatan pa! Gusto na ng karamihan yung spoon-feeding. Mga mahilig na sa kowts pero takot sa paliwanag ng teorya. Nakakaasar dahil ang mundo ngayon, ginagawa ng bano ang mga tao sa mga bagay na dapat ay pinag-iisipan ng husto. Sabi nga ni Pareng Bob, dumarami na ang mga walang ginagawa kesa sa mga gumagawa ng wala. Ang tao ngayon ay bulag na, sarado ang isip, at bingi. Ngunit ingat ka dahil kung ano ang kakulangan nila sa tatlong naunang sensorya e siya namang bawi nila sa bibig. Tama! Puro salita na lamang tayo. Kaya naman <span style="font-style: italic;">(insert expletive word)</span> na ng tao ngayon. Napansin mo bang di magkakaugnay ang mga tinutukoy ng talata? Ayos lang iyan. Huwag kang mag-alala dahil normal ka pa. Isipin mo na lang di mo nabasa ulit ang ika-apat talata.<br><br>Bago ang panaginip na iyon, ilang gabi na ako nagkakaroon ng pangamba sa mga pangarap ko. Alam mo maimpluwensya ang pagkakaroon ng pangarap. Ito ang nagbibigay halaga sa buhay mo. Alam mo ba na ang tao lang ang ginawa ng Dios na may kakayahang mangarap? Kaya kung wala kang konkretong pangarap aba e pag-isipan mo kung ano ka ba talaga. Mahirap ang magin lagalag na walang patutunguhan. Marami akong pangarap, pero ewan ko ba at di ko pinangarap ang affluent living na ikinamamatay pa ng maraming tao! Di ko alam kasi kung saan ako tutungo. Kaliwa ba o kanan?<br><br>Kaliwa, lohikal na aspeto ng utak. Matematika, siyensya, at iba pang uri ng aral na nangangailangan ng tamang sagot. Yung may proof, teorya, matibay na rason, at ebidensya. Mga tipong nakakapagpasakit ng ulo. Tipo ng kaalaman na hindi pwedeng isagot ang ‘maybe’. Nakakapagod, nakakaduling at nakakapagpasabog ng utak. Apat na taon na ako sa Engineering at masasabi ko na unti-unti kong natanggap ang malungkot kong kapalaran. Sanamabits!<br><br>Kanan, nasa bahaging paggawa ng bagong bagay at ideya. Yung tipong pagkamalikhain. Peynting, isketsing, drowing, desayning, writing, at lahat nga may –ing. Bawal ang kissing, necking, petting, at ang mga kamag-anak pa nila.<br><br>Kaliwa ba o kanan?<br><br><span style="font-style: italic;">Ag ko la anta no anto so gawaen ko natan. Nangingirasan ak lan maong ed bilay. Amayamay so nununuten, papasakit, balet no masabiy balon agew, impanswertek ya ta abilay ak ni natan.</span> (Thoughts in Pangasinan language)<br><br>Sa ngayon hindi ko alam kung saang daan ako tatahak. Sa kaliwa na kung saan buhay, pera, panahon, at pangarap ang nakataya o sa kanan na sa parehong kadahilana’y napagta-tiyagaan ko pa rin? Sa ngayon, kailangan ko munang gumitna. Kung may pagkakataong pumaling ako sa kaliwa o sa kanan magiging madali lamang para sa akin ito. Pero ang kaibaha’y hindi ko maaabot ang pinaka-kanan at ang pinaka-kaliwa. Gets mo? Ang marapat kong gawin, kelangan ko munang namnamin ang pagkakataong magkaroon ng edukasyon. Pagkakataong maikulong ang aking sarili base sa dikta ng lipunan. Bull crap! Pero kailangan ko rin naman tamasin ang tamis ng kalayaan. Malayaang pagpapahayag ng saloobin ng walang anupamang uri ng pagkondena. Tama! demokrasya. Pipiliin ko ang kalayaan kasama ang sugal na hatid nito. Wala ng libre sa mundo. Lahat ay may kaakibat na sugal.<br><br>Tutuloy ako sa pagsusulat. Sana. Kailangan ko ito dahil mababaliw ako kapag hindi ko nailalabas ang emosyon. Wala kasi gustong makinig sa lahat ng bagay na nais kong sabihin sa tunay na buhay. Lahat ay may sariling mundo na tanging ako lamang ang hindi makapasok. Gusto kong magsulat. Gusto ko makinig at mapakinggan. Minsan masarap mabasa ang mga katagang tunay mong likha sa site ng iba dahil sa nagustuhan nila iyon. (Marami sila sa fs, fb, at dito rin). Kahit na medyo nakaka-agrabyado dahil sila ang nakakakuha ng pag-ayon mula sa mga bagay na pinag-isipan ko. Pero ayos lang. Mapagbigay ako huwag lang lulubos. Gusto ko pa matuto at ang mga kaalaman na maidudulot nito. Kung ang bibig nabubulok ilang oras lang matapos ka na hindi makapagsalita, paano pa kaya ang utak?<br><br>“Caloooooo-oooy! Papasok ka ba <span style="font-style: italic;">(insert again expletive word)</span> tanghali na!” Panibagong araw na naman kasabay ng panibagong kaisipan. Magsusulat ako, may babasa man o wala. Pero nasaan si Tatay?<br><br>***<br>“I have made this longer than usual because I lack the time to make it shorter.” – Blaise Pascal<br><br>RIPPERS ARE LOSERS!<br>Copyright:<br>Carlo H Andrion<br>http://caloycoy.blogspot.com<br>Oct. 23, 2009</span></span></font> <div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16036346642732720398noreply@blogger.com28